«پوست هوشمندی» که با اسپری بر روی دست، امکان تایپ‌ بدون کیبورد را فراهم می‌کند

محققان دانشگاه استنفورد موفق به اختراع نوعی از هوش مصنوعی شده‌اند که به‌وسیله حسگرهایی که بر روی پوست دست اسپری می‌شود، می‌تواند امکان تایپ‌کردن بدون نیاز به کیبورد را برای کاربران فراهم کند.

طی سالیان اخیر، تحقیقات زیادی در رابطه با حذف کیبوردهای فیزیکی و بهبود عملکرد تایپ انجام شده است. از ردیابی چشم برای انتخاب کلمات گرفته تا دستکش‌های مجهز به سنسور و کنترلرهای VR، همه‌ و همه در تلاشند تا جایگاه خود را در میان کاربران به دست آورند و عملکرد بهتری را نسبت به صفحه‌کلیدهای مکانیکی به نمایش بگذارند. حال اما به نظر می‌رسد که با یک محصول متفاوت مواجهیم که حتی اگر در سطح یک نمونه آزمایشگاهی هم باقی بماند، بازهم قادر است تا تحولی در آینده صفحه‌کلیدهای هوشمند ایجاد کند.

محققان دانشگاه استنفورد نوعی از اسپری را طراحی کرده‌اند که بر روی پوست دست قرار می‌گیرد و باعث می‌شود که کاربران از بکارگیری کیبورد بی‌نیاز شوند. این اسپری از تعداد زیادی نانوسنسور‌های زیست‌پذیر تشکیل شده که با محیط‌زیست سازگار است و هیچ‌گونه خللی در عملکرد افراد ایجاد نمی‌کند. داده‌های این حسگرها توسط الگوریتم‌های یادگیری ماشین مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و به این صورت، امکان شناسایی حرکت انگشتان فراهم می‌شود. این حسگرهای الکتریکی کوچک در کنار هم، ماده‌ای به نام نانومش را به وجود می‌آورند که درنهایت منجر به شناسایی حرکت سطحی که این ماده بر روی آن قرار دارد، می‌شود. نانومش را می‌توان برای دست هر کاربری شخصی‌سازی کرد تا عملکرد آن بهبود پیدا کند.

بااینکه فناوری اسپری هوشمند می‌تواند موجب انقلابی در عرصه کنترلر‌های حرکتی به وجود بیاورد، اما در حال حاضر، عاری از مشکل و ایرادات فنی نیست. دقت تایپ به‌وسیله این اسپری، گاهی اوقات کاهش پیدا می‌کند و کلمات به درستی انتخاب نمی‌شوند. محققان استنفورد در تلاشند تا فناوری خود را تا حد امکان بهینه کنند و اگر از عملکرد بی‌نقص این فناوری اطمینان حاصل نشود، به سختی می‌توان تصور کرد که اختراع جدید این دانشگاه بتواند جای خود را در بازار باز کند و به یک ابزار پرکاربرد تبدیل شود.

محققان این محصول، کاربرد آن را در کامپیوتر‌های شخصی، گوشی‌های هوشمند و تجهیزات VR می‌دانند. هرچند این اسپری به شما اجازه نمی‌دهد که از تمامی قابلیت‌های کنترلر VR استفاده کنید اما در مقابل، راحتی استفاده از این فناوری را نمی‌توان به‌سادگی نادیده گرفت. کاربردهای دیگر این فناوری را می‌توان در علم پزشکی مشاهده کرد؛ امکان تشخیص اشیاء مختلف از طریق لمس‌کردن، قابلیتی است که این پوست هوشمند در اختیار پزشکان قرار می‌دهد و امکان جراحی از راه دور را برای آنها فراهم می‌کند. به نظر می‌رسد که مسیری طولانی تا رسیدن این محصول به مرحله تجاری‌سازی باقی مانده و اگر توسعه‌دهندگان موفق شوند که برخی از ایرادات آن را مرتفع کنند، می‌توان امیدوار بود که در آینده، بیشتر از این پوست هوشمند بشنویم.