آموزش رباتها به ساده‌ترین شکل ممکن با نرم‌افزار کنترل ربات جدید
تیم تحریریه- ۱ بهمن ۱۴۰۱
شرکتDeep Learning Robotics (DLR) یک نرم‌افزار کنترل ربات جدید راه‌اندازی کرده که به کاربران اجازه می‌دهد با یک نمایش بسیار ساده وظایف رباتها را به آنها آموزش دهند. انتظار می‌رود این محصول در گسترش استفاده از رباتها در صنایع مختلف تاثیر قابل‌توجهی داشته باشد.
به گزارش هوشیو، این نرم‌افزار از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی استفاده می‌کند که به رباتها اجازه می‌دهد تنها با مشاهده و تقلید از رفتار انسان‌ها، وظایفی که به آنها محول گردیده را یاد بگیرند. ربات مذکور به‌صورت یک رابط کاربر‌پسند طراحی شده، به گونه‌ای که هر شخص با هر سطح دانش رباتیکی می‌تواند وظایف جدید را به رباتها آموزش دهد. این فناوری می‌تواند کاربرد رباتها را در صنایع مختلف در حد قابل‌توجهی گسترش دهد.
سیستم رباتیک توسعه‌یافته توسط شرکت DLR مجهز به حس هپتیک بوده و براین‌اساس این حس قادر است تمایز میان دست انسان و اشیایی که با دست می‌گیرد یا با آن کاری خاص انجام می‌دهد را درک نماید. حس هپتیک به‌عنوان حس لمسی نیز شناخته می‌شود و شکلی از هوش مصنوعی است که برای تشخیص تفاوت در نحوه برخورد یا دستکاری اشیا مورداستفاده قرار می‌گیرد. برمبنای این توانایی ربات می‌تواند درک نماید که کاربر به یک شی فلزی دست زده یا چوبی یا اینکه بر روی یک سطح آهنی حرکت می‌کند یا سطحی چوبی. این احساس در رباتها به‌منظور دقت و سرعت رباتها مورد استفاده قرار می‌گیرد و به آنها کمک می‌کند تا مستقل‌تر و کارآمدتر از قبل باشند.
از طرف دیگر این نرم‌افزار قادر به کار با طیف گسترده‌ای از رباتها و برنامه‌ها، از تولید صنعتی گرفته تا اتوماسیون خانگی است. شرکت DLR از فناوری Plug-and-play در توسعه این محصول خود استفاه کرده‌اند. این فناوری رایانه‌ای به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به نصب نرم‌افزار یا درایور اضافی، به‌راحتی و سرعت دستگاه‌ها را به رایانه‌های خود متصل نمایند. دستگاه‌های Plug-and-Play به‌صورت خودکار توسط رایانه‌ها شناسایی می‌شوند و می‌توانند بلافاصله مورداستفاده قرار گیرند.
هدف این شرکت ایجاد انقلابی در نحوه برنامه‌ریزی و عملکرد رباتها در محیط‌های ساختاریافته و بدون ساختار است. منظور از ساختاریافته محیط‌هایی مانند کارخانه‌های صنعتی و تولیدی است که در‌آنجا ماشین‌ها برای تعامل به روش‌های قابل‌پیش‌بینی برنامه‌ریزی شده‌اند. نقطه مقابل آن محیط‌های بدون ساختار هستند که به مجموعه‌ای از قوانین و فرایندهای از‌پیش‌تعیین‌شده پایبند نیستند و تعاملات پیچیده‌تری میان ماشین‌ها و انسان‌ها را در بر می‌گیرند. نمونه‌هایی از محیط‌های بدون ساختار بیمارستان‌ها، کارخانه‌ها و انبارها هستند که در آنها وظایف و اشیاء مختلفی وجود دارد و باید به‌شیوه‌ای پویا و غیرقابل‌پیش‌بینی با آنها برخورد کرد.
