آیا خودکارسازی و هوش مصنوعی به یک تهدید برای مشاغل تبدیل می شود؟

در میان پیشرفت‌های سریعی که در حوزه فناوری‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین وجود دارد، نگرانی‌های شدیدی نیز پیرامون خودکارسازی با افزایش کاربردهای هوش مصنوعی در میان میلیون‌ها کارگر به وجود آمده است. از آنجایی که ماشین‌ها از توانایی‌های شناختی و پیشرفته‌تری برخوردار هستند، راندمان بالایی نیز دارند و باعث صرفه‌جویی میلیاردی در هزینه‌ها می‌شوند. با این اوصاف، آیا ما در معرض از بین رفتن شغل‌های‌مان  هستیم؟

با توجه به ترس‌های موجود که در مورد هوش مصنوعی وجود دارد و حتی افرادی همچون استفان هاوکینگ و ایلان ماسک نیز ابراز نگرانی کرده‌اند این سؤال جای بحث و گفتگوی زیادی دارد. همچنین ناآشنایی مردم با هوش مصنوعی باعث ایجاد ترس از عواقب بلندمدت فناوری‌های در حال رشد شده است.
اما بحث‌های عمومی پیرامون هوش مصنوعی و آینده کار موجب شده است تا از مزایای چشم‌گیر هوش مصنوعی برای کار، تجربه کارمندان و تنوع فکری غافل شویم. در حالی که دامنه مزایا و مضراتی که در مورد هوش مصنوعی وجود دارد به چندین متغیر وابسته خواهد بود، روند اقتصاد جهانی، تصمیمات سیاسی و تحولات جدید فناوری ممکن است تا تصویری جزئی‌تر و بسیار تاریک‌تر از چشم‌انداز آینده شغلی به نمایش بگذارد.
بیایید با افشای این تصور که قصد داریم تا به نمایش کامل بین انسان و ماشین برسیم، شروع کنیم. درحالی‌که در آینده روزبه‌روز بیشتر شاهد خودکارسازی خواهیم بود، ولی به‌احتمال زیاد، در این دوره که تحت سلطه ماشین‌آلات است، به کار بردن نیروی انسانی منسوخ نخواهد شد. همان‌گونه که کن گلدبرگ از دانشگاه کالیفرنیا برکلی بیان می‌کند: انسان‌ها و ماشین‌هایی که در کنار یکدیگر و در یک چرخه بازخورد کار می‌کنند، هر دو طرف از نقاط قوت خود استفاده می‌کنند.
یک مورد از مصادسق خودکارسازی کارها در جامعه دستگاه‌های خودپرداز است که برخلاف ترس های مردم باعث نمی‌شود که اپراتورها از کار بیفتند. در عوض با کاهش هزینه‌های بانکی با وجود دستگاه‌های خودپرداز می‌توان شعبه‌های بیشتری افتتاح کرده و به تبع آن اپراتورهای بیشتری استخدام کرد. بدین ترتیب کارمندان می‌توانند بیشتر تمرکز خود را بر روی بهبود روابط مشتری و دیگر فعالیت‌های پیچیده متمرکز بر انسان صرف نمایند.
سناریوهای مشابه در بسیاری از صنایع مختلف وجود دارند و کارفرمایان فناوری‌های هوش مصنوعی و خودکارسازی را در سال‌های بعدی اجرایی خواهند کرد. مک کینزی تخمین می‌زند که تنها 5 درصد مشاغل فعلی می‌توانند به‌طور کامل خودکار شوند و این نشان می‌دهد که در حدود 15 درصد از کارگران به‌طور بالقوه کار خود را از دست خواهند داد و 3 درصد از کارگران تا سال 2030 مجبور به تغییر شغل خود خواهند شد.
اما مک کینزی این پیش‌بینی را نیز می‌کند که اکثر کارگران قادر به ادامه نقش فعلی خود که با کمک ماشین‌ها تکمیل می‌شود هستند. علاوه بر این مک کینزی با توجه به افزایش درآمد و مصرف، افزایش تقاضای مراقبت‌های بهداشتی، نیاز به کارگران ماهرتر در میان پیشرفت‌های تکنولوژیکی، افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و … پیش‌بینی کرد که در حدود 890 میلیون شغل جدید در این دوره ایجاد خواهد شد.
تعیین موقعیت شغلی کارگران برای موفقیت در این دوره از آینده، نیازمند آموزش مداوم و مستمر است تا اطمینان حاصل شود که مهارت و تجربه‌ی آن‌ها با نیازهای بازار کار مطابقت داشته و در پیشرفت‌هایی که درزمینه‌ی ادغام با فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی رخ داده است به خوبی بهینه شده است.
در نهایت، در این شرایط، ما به نسبت تاثیر هوش مصنوعی بر روی کار و مطابق با تغییرات تکنولوژی محور، خودمان را تغییر می‌دهیم. به عنوان مدیران، این وظیفه‌ی ماست که امروز به‌گونه‌ای عمل کنیم که نیروی کار را با واقعیت‌های فردا سازگار کنیم. اگر ما منتظر بمانیم تا هوش مصنوعی و خودکارسازی وارد کار شوند و پس از آن ما آموزش کارمندان را شروع کنیم در این صورت فرصتی برای استفاده بهینه از هوش مصنوعی و درست انجام شدن کارها توسط کارمندان نخواهیم داشت.
در یک مطالعه جدید، ” تنوع شناختی: هوش مصنوعی و آینده کار “، کن گلدبرگ و وینود کومار، مدیرعامل ارتباطات تاتا بیان می‌کنند که چگونه می‌توان با استفاده از هوش مصنوعی مجدداً و به طرز بهینه‌ای از محیط کار استفاده کرد. زمان آن فرارسیده است که یک استراتژی برای ترکیب هوش مصنوعی در سازمان‌ها با توجه به آنچه توسط ماشین‌ها امکان‌پذیر است، تهیه کنیم که این کار شامل آموزش بهینه کارگران، تحقیق در مورد زمینه‌های جدید برای همکاری میان انسان و هوش مصنوعی و پرورش ویژگی‌هایی در کارگران که موجب همکاری مؤثر میان آن‌ها با ماشین‌ها شود.
در حال حاضر چیزهای زیادی وجود دارد که ما هنوز باید در مورد ماشین‌های آینده بیاموزیم ولی آموزش‌های بسیاری نیز وجود دارد که انسان‌ها می‌توانند به ماشین‌ها منتقل کنند. برخی عوامل نباید مانع تلاش ما برای دستیابی به فرصت‌های جدید و ایجاد آینده‌ای مثبت و سودمند شود، در واقع ماشین و انسان در تضاد با هم نبوده و در کنار یکدیگر هستند.