بررسی پتانسیل های هوش مصنوعی ، از تخیل تا واقعیت

فیلم‌ و سریال‌های تلویزیونی به جنبه فانتزی هوش مصنوعی بیشتر توجه کرده‌اند، اما کاربران تدریجا به پتانسیل های هوش مصنوعی علاقه‌مند می‌شوند.  بررسی رفتار مصرف‌کنندگان درس‌های زیادی برای کاربرد موفیقت‌آمیز هوش مصنوعی در اختیار ما قرار می‌دهد.

بخشی از پتانسیل های هوش مصنوعی در فرهنگ عامه، همان چیزی است که عمدتا توسط تلویزیون و سایر رسانه‌ها در طول دهه‌ها ساخته شده است.

فیلم‌ها، کتاب‌ها و سریال‌های زیادی با مضامین هوش مصنوعی ساخته شده که بیشتر آن‌ها بر روی پتانسیل های ظاهرا مخرب و البته فانتزی این فناوری مانور داده‌اند.

در این محصولات رسانه‌ای صحنه‌هایی دیده می‌شود که مثلا ربات‌ها کنترل نظم جهانی را در اختیار گرفته‌اند و انسان‌ها همچون برده در این نظام به کار گرفته می‌شوند.

چنین تصاویری از پتانسیل های هوش مصنوعی در فرهنگ عامه نه دقیق بوده و نه توانسته جایگاه این فناوری را ارتقا دهد. حتی می‌توان گفت اقبال عمومی نویسندگان و سینماگران به هوش مصنوعی بیشتر باعث سوگیری در درک مفاهیم آن شده است.

شرکت O’Reilly با هدف بررسی بیشتر این سوگیری نظر مشتریانش درباره هوش مصنوعی را پرسیده است و بر روی این نکته تأکید داشته که نحوه به کارگیری  پتانسیل های هوش مصنوعی چگونه باید باشد.

یافته‌های این پژوهش به شرکت‌های هوش مصنوعی نشان داد که هوش مصنوعی کجا و تا چه حدی در زندگی روزانه افراد نقش بازی می‌کند.

البته نتایج پژوهش اصلا مورد انتظار نبود. شاید تقصیر فیلم‌های علمی-تخیلی و فرهنگ عامه باشد!

 تأثیر نمایش پتانسیل‌های هوش مصنوعی در سینما و تلویزیون

وقتی در جمع‌های دوستانه از فناوری هوش مصنوعی حرف می‌زنیم بیشتر ربات‌ها، ترمیناتور و حتی وال‌ای دوست‌داشتنی به یاد آورده می‌شوند.

لیست این موجودات بسیار طولانی است و این باور را تقویت کرده که خیلی از پتانسیل های هوش مصنوعی همین‌هایی است که در فیلم‌ها و سریال‌ها نشان داده شده است.

این ایده‌ها برای 50 سال توسط صنعت سرگرمی تقویت شده است.

مثلا خیلی از ما رویای خودروهای بدون سرنشین یا ربات‌هایی را داشته‌ایم که کارهای روزمره را انجام دهند.

این‌ها امروز به لطف آدم‌هایی مثل «ایلان ماسک» به واقعیت تبدیل شده است. خودروهای خودران در جاده‌ها دیده می‌شوند و ربات‌های پیشخدمتی ساخته شده‌اند که می‌شورند، جارو می‌کشند و حتی غذا می‌پزند!

تلویزیون و سینما نقش بزرگی در نهادینه‌سازی هوش مصنوعی بازی کرده‌اند اما این تصویرسازی تا چه حد توانسته بینش ما درباره به کارگیری و توسعه هوش مصنوعی را تغییر دهد؟

این در حالی است که متخصصان هوش مصنوعی چندان به ساخته شدن ربات‌های پیشخدمت و خودروهای خودران اهمیتی نمی‌دهند.

آن‌ها بیشتر در جستجوی روش‌هایی برای استفاده از پتانسیل های هوش مصنوعی هستند که به انسان‌ها کمک می‌کند تا زندگی روزانه بهتری داشته باشند.

مثلا تشخیص گفتار در دستگاه‌های مختلف یا پردازش در محیط‌های کاری و خانه از جمله دستاوردهای هوش مصنوعی در چند سال اخیر بوده است.

حالا چطور می‌شود از هیجان پیرامون این فناوری در فیلم‌ها، سریال‌ها و کتاب‌ها برای رواج بیشتر این فناوری استفاده کرد؟

 ترکیب فانتزی و واقعیت

یکی از بهترین روش‌ها برای ترکیب تخیل و واقعیت پیرامون فناوری‌های هوش مصنوعی درک نیاز مصرف‌کنندگان و باور آنها درباره پتانسیل های هوش مصنوعی است.

خانه هوشمند یکی از نیازهای واقعی مصرف‌کنندگان تجاری هوش مصنوعی است. در واقع گوگل، آمازون و اپل با طراحی بلندگوهای هوشمند نشان داده‌اند که این هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد.

در پژوهش O’Reilly ، بیشتر از نیمی از شرکت‌کنندگان به استفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد خانه‌های هوشمند تأکید کرده‌اند.

همچنین 54 درصد از آزمودنی‌ها سیستم‌های امنیتی هوشمند خانگی، 52 درصد سرویس‌های پیشنهاد سفر و 50 درصد دستیارهای مجازی را به عنوان یکی از پتانسیل های هوش مصنوعی شناسایی کرده‌اند.

 هوش مصنوعی در حرکت از تئوری به عمل

پاسخ دهندگان به این پژوهش بیان کرده‌اند که تشخیص تقلب برای آنها بیشترین اهمیت را دارد.

یعنی 28 درصد از آنها معتقد بودند یکی از پتانسیل‌های جدی هوش مصنوعی در آینده باید همین باشد. این البته علاوه بر 11 درصدی است که هوش مصنوعی و تشخیص تقلب را نزدیک به همدیگر دانسته‌اند.

اما نکته‌ای که نشان می‌دهد که افراد تدریجا از دنیای فانتزی هوش مصنوعی فاصله گرفته‌اند، پاسخ دوم آنها به همین پرسش است.

فقط 24 درصد از آزمودنی‌ها خودروهای خودران را به عنوان یکی از جذاب‌ترین پتانسیل های هوش مصنوعی مصنوعی در آینده معرفی کرده‌اند و اگر از هر متخصص هوش مصنوعی بپرسید، آن‌ها هم با اختلاف 50 درصدی نسبت به تشخیص تقلب این گزینه را انتخاب کرده‌اند.

با انتخاب تشخیص تقلب به عنوان یکی از جدی‌ترین پتانسیل های هوش مصنوعی از نظر مصرف‌کنندگان می‌توان گفت که متخصصان این فناوری باید این حوزه را بیشتر جدی بگیرند.

این تغییر پارادایم نشان می‌دهد، هوش مصنوعی نه فقط مربوط به ربات‌ها و ترمیناتورها بلکه کاملا ملموس و با کاربردهای روزمره است.

خانه‌ها، محیط‌های کار و وسایل حمل و نقل همگی می‌توانند میزبان پتانسیل‌های این فناوری باشند.

بنابراین متخصصان هوش مصنوعی و شرکت‌های فعال در این حوزه می‌توانند با تحلیل این پارادایم، محصولاتی را توسعه بدهند که زندگی بشر را در هزاره سوم تسهیل کند.

خروج از دنیای فانتزی هوش مصنوعی تازه آغاز مسیر ورود به جهان واقعی پتانسیل‌های این فناوری است.