تراشه نورالینک، گامی بزرگ به سمت موجود زنده‌ای به نام سایبورگ

به گفته ایلان ماسک، شرکت نورالینک که مشغول پژوهش و توسعه فناوری ارتباط مغز و تراشه است، در سال ۲۰۲۲ میلادی تراشه‌ای را در مغز انسان ایمپلنت خواهد کرد.

به گزارش هوشیو، آخرین باری که شرکت نورالینک در مورد تحقیقات خود گفتگو کرد، در سال ۲۰۲۱ بود. این شرکت فاش کرد که تراشه رابط مغز و کامپیوتر خود را در مغز میمون‌ها کار گذاشته و به آن‌ها این توانایی را داده است که یک بازی پونگ (یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های آنلاین ویدئویی) را فقط با فکر کردن کنترل کند. در آخرین به‌روزرسانی این پژوهش، ایلان ماسک، مؤسس نورالینک ادعا کرد که می‌تواند این آزمایش‌ها را تنها در شش ماه بر روی انسان آغاز کند. به نظر می‌رسد اگر این پژوهش به‌خوبی عملی شود، انسان توانسته است گامی بزرگ به سوی تبدیل شدنش به سایبورگ بردارد. سایبورگ، موجود زنده‌ای با هر دو اندام طبیعی و ماشینی است! سایبورگ‌ها در حقیقت موجودات زنده‌ای هستند که بخشی یا بخش‌هایی از وجود خود را با فناوری‌های گوناگون دیجیتالی یا مکانیکی تغییر داده‌اند. در حقیقت، انسان‌ها درتلاشند اندام مکانیکی و دیجیتالی را به ‌وجود خود پیوند بزنند، چراکه از انقراض می‌ترسند.

نورالینک توسط ایلان ماسک در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد. هدف تأسیس این شرکت، توسعه یک رابط مغز و کامپیوتر (BCI) بود، یک دستگاه کاشتنی که می‌تواند تکانه‌های مغز را به سیگنال‌های قابل درک توسط رایانه تبدیل کند. این شرکت بار دیگر نشان داد که سوژه‌های آزمایش‌هایش چه توانایی‌های شگرفی دارند، از جمله اینکه پیام خوشامدگویی را با حرکت مکان‌نمای کامپیوتر با ذهن خود تایپ کرد! این فناوری می‌تواند برای کمک کردن به افرادی به کار رود که مبتلا به بیماری‌ها یا آسیب‌هایی هستند که تحرک آن‌ها را محدود کرده و آن‌ها می‌توانند از طریق این فناوری پروتزهای مصنوعی را به روشی طبیعی‌ کنترل کنند.

پس از آن، در قالب گزارشی ادعا شد که شرکت نورالینک به حیوانات ظلم می‌کند و ۱۵ میمون از ۲۳ میمون را که ایمپلنت دریافت کرده‌اند، کشته‌اند. ماسک پس از آن، بدون پرداختن به جزئیات در خصوص این ادعاها گفت: «قبل از اینکه حتی به فکر قرار دادن یک وسیله در یک حیوان باشیم، هر کاری را که ممکن است با آزمایش دقیق انجام می‌دهیم. در واقع، این ایمپلنت از ۱۰۲۴ نخ میخ‌دار با الکترود برای اندازه‌گیری فعالیت مغز استفاده می‌کند که هر یک از آن‌ها توسط یک ربات شبیه چرخ خیاطی وارد مغز می‌شود.»

در واقع، شرکت نورالینک علناً نشان داد که چگونه یکی از آن میمون‌ها برای نشستن زیر یک شارژر بی‌سیم در زیستگاه خود آموزش دیده تا تراشه BCI را شارژ کند! آخرین شارژر نیز سریع‌تر و جمع‌وجورتر از نسخه‌های قدیمی‌تر است و حتی تغییرات دما را زیر ۲ درجه سانتیگراد حفظ می‌کند. این برای دستگاهی که با بافت مغز در تماس است مهم است. جالب‌تر اینکه نورالینک تراشه را این‌گونه کارآمدتر کرده که داده‌های الکتریکی خارج از “Spikes” را که نشان‌دهنده شلیک نورون‌هاست، دور انداخته است!

پیشتر هم ماسک گفته بود که امیدوار است در سال ۲۰۲۰ یک تراشه نورالینک را در فردی کار بگذارد و بر اساس این ادعا، جدول برنامه‌ریزی‌اش را تا سال ۲۰۲۲ تغییر داد. البته در آخرین تخمین شش‌ماهه، این جدول به سال ۲۰۲۳ نیز کشیده شده است. در این بین، Synchron رقیب نورالینک توانست، یک تراشه مغزی را در بیمار مبتلا به ALS که توانایی حرکت و برقراری ارتباط خود را از دست داده بود، بکارد. تراشه Synchron BCI به بیمار این امکان را می‌داد که کامپیوتر را با فکر خود کنترل کند. نورالینک نیز داده‌هایی را به سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) ارسال کرده و امیدوار است بتواند در ماه‌های آینده مجوز اولیه آزمایش‌های انسانی خود را ارائه دهد.

جدیدترین اخبار هوش مصنوعی ایران و جهان را با هوشیو دنبال کنید