«تله‌پاتی» برقرار شد؛ ایلان ماسک از کاشت اولین تراشه مغزی نورالینک خبر داد

شرکت Neuralink که مدیریت آن را ایلان ماسک بر عهده دارد، در یک اقدام تاریخ‌ساز، اولین تراشه مغزی خود را بر روی انسان آزمایش کرد. این تراشه که «تله‌پاتی» نام دارد، به کاربر خود این امکان را می‌دهد که از طریق امواج مغزی، با یک سیستم کامپیوتری تعامل کند.

سال‌هاست که نورالینک در حال تحقیق و آزمایش بر روی تراشه‌هایی است که با قرارگیری بر روی بافت مغزی، امکان کنترل ابزارهای مختلف، تنها از طریق فکرکردن را فراهم کنند. پیش از این، نورالینک با آزمایش تراشه‌های خود بر روی حیوانات، موفق شد به نتایج قابل‌قبولی دست پیدا کند و طی چند ماه اخیر، مجوز استفاده از ایمپلنت‌های خود بر روی انسان را از سازمان غذا و داروی ایالات متحده دریافت کند. پس از آن، ایلان ماسک وعده داد که به‌زودی شاهد اولین کاشت ایمپلنت هوشمند بر روی مغز انسان خواهیم بود و حال طبق اطلاعیه‌ای که او در حساب X (توییتر سابق) خود منتشر کرده، خبر از تحقق این وعده داد.

ماسک اولین تراشه مغزی نورالینک را تله‌پاتی نام‌گذاری کرد و درباره کاربردهای آن گفت: «هدف ما از توسعه تله‌پاتی این است که به بیماران حرکتی کمک کنیم که با فکرکردن، سیستم کامپیوتری خود را کنترل کنند. برای مثال، نشانگر موس را حرکت دهند و یا بدون نیاز به صفحه‌کلید، کلمات را تایپ کنند.» او از موفقیت‌آمیز بودن اولین آزمایش کاشت ایمپلنت مغزی بر روی انسان خبر داد و وضعیت جسمانی بیمار را مثبت و رو به بهبودی ارزیابی کرد. ماسک همچنین در پستی دیگر، نتایج اولیه فعالیت اسپایک نورون‌ها (neuron spike) را امیدوارکننده خواند.

نورون‌ها از سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی برای ارسال اطلاعات از مغز به بدن استفاده می‌کنند که این عمل اسپایک نامیده می‌شود. وظیفه ایمپلنت‌های مغزی این است که با استفاده از رشته‌های فوق‌العاده نازکی که در بافت مغزی کاشته می‌شود، این اسپایک‌ها را دریافت و به فرمانی قابل‌فهم برای سیستم‌های کامپیوتری تبدیل کند. ماسک معتقد است با به ثمر نشستن این فناوری، افرادی مانند استیون هاوکینگ فقید می‌توانند سریع‌تر از همیشه با اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

هرچند که ایلان ماسک موفق شد در نهایت مجوز آزمایش تراشه خود بر روی انسان را دریافت کند؛ اما این به آن معنا نیست که آزمایش‌های قبلی این ایمپلنت به طور کامل موفقیت‌آمیز بوده و هنوز نگرانی‌هایی پیرامون این پروژه وجود دارد. نورالینک آزمایش‌های قبلی خود را بر روی تعدادی از میمون‌ها پیاده‌سازی کرده بود که برخی از آنها به دنبال کاشت تراشه با علائمی مانند تشنج، فلج عضلانی و تورم مغزی مواجه شدند. با اینکه ماسک اعلام می‌کند که هیچ یک از میمون‌های مورد آزمایش تا به حال جان خود را از دست نداده‌اند؛ اما بازهم ایمنی کامل این پروژه را با هاله‌ای از ابهام مواجه است. تنها باید منتظر ماند و دید که نتیجه این آزمایش و آزمایش‌های بعدی ماسک و تیمش چه خواهد بود و آیا او می‌تواند رؤیای چندین ساله انسان‌ها برای کنترل سیستم‌های کامپیوتری تنها با فکرکردن را تحقق ببخشد یا خیر. نظر شما در این رابطه چیست؟