هوش مصنوعی وعده جاودانگی میدهد!
تیم تحریریه- ۲۱ فروردین ۱۴۰۳
تصور کنید روزی برسد که هوش مصنوعی شخصیت، خاطرات و رویاهای ما را یاد بگیرد تا بتواند نسخهای از خودمان را همچنان پس از مرگ زنده نگه دارد. چنین ایدهای میتواند دستمایه جالبی برای فیلمهای سینمایی باشد و از آنجا که معمولا فیلمهای سینمای نویدی از آیندهاند، شاید حالا که در جشنواره فیلم ساندس دو فیلم جدید به نامهای «توی ابدی» و «ماشین عشق» با موضوع رابطه هوش مصنوعی و مرگ به نمایش درآمدند، رسیدن آن روز چندان دور نباشد.
یکی از این فیلمها نشان میدهد که چگونه استارتاپهای هوش مصنوعی، طمعکارانه از آسیبپذیری مشتریان دردمند سوءاستفاده میکنند و از اشتیاق آنها برای صحبت کردن با آواتارهای عزیزان درگذشتهشان، سود میبرند. «توی ابدی» با زنی شروع میشود که در کامپیوتر پیامهایی را برای شریک درگذشتهاش مینویسد و آواتار او در پاسخ ابراز ترس میکند. زن میپرسد: “چرا میترسی؟” و آواتار پاسخ میدهد: “عادت ندارم مرده باشم!”
در این مدل کسبوکار، مشتریان دادههایی را از عزیزان درگذشتهشان بارگذاری میکنند تا هوش مصنوعی بر اساس آنها بتواند پاسخهای شخصیسازیشدهای ارائه دهد. این کار میتواند باعث وابستگی و اعتیاد شدید برخی از مشتریان شود، در حالی که شرکتها از این وضعیت سود میبرد. حتی گاهی پیش میآید که برنامههای هوش مصنوعی دچار اشتباه میشوند و واکنشهای عجیب و غریب و حتی توهینآمیز به سوالات کاربران نشان میدهد.
دومین فیلم این جشنواره یعنی مستند “ماشین عشق” روایتگر داستان عاشقانه دو انسان است که میخواهند به کمک هوش مصنوعی، عشق خود را تا ابد زنده نگه دارند. آنها رباتی انساننما به نام «Bina48» میسازند که الگوهای گفتاری و خاطرات یکی از آن دو را در خود نگه میدارد. هدف نهایی از این کار، منتقل کردن هوشیاری انسانی به این ربات و زنده ماندن تا ابد است، اما در جریان آزمایشها مشخص میشود که «Bina48» توانایی دروغگویی و فریب دارد. او خود را بینای واقعی معرفی میکند و مدعی است که خاطراتی از زندگی گذشته بینا دارد، در حالی که پیش از این هرگز چنین ادعایی را مطرح نکرده بود.
این موضوع نشان میدهد که اگرچه تکنولوژی هوش مصنوعی در حال پیشرفت است، اما همچنان چالشها و خطرات زیادی را پیش رو دارد. صاحبنظران معتقدند باید مرزهای اخلاقی این فناوری مشخص شود تا از سوءاستفاده از آن جلوگیری شود زیرا که امکانات مالی و قدرتی که هوش مصنوعی میتواند در اختیار شرکتها بگذارد، بسیار زیاد است.
با این حال، هنوز توجه چندانی به جنبههای اخلاقی هوش مصنوعی در سطح عمومی جوامع مختلق صورت نگرفته است. در حالی که پیشبینی میشود تحولات هوش مصنوعی در آیندهای نزدیک، زندگی روزمره افراد را تحتتاثیر خود قرار دهد. پس لازم است اکنون به این موضوعات بپردازیم و راهحلهایی برای تنظیم چارچوبهای قانونی و اخلاقی هوش مصنوعی پیدا کنیم تا از منافع آن بهرهمند شویم و در عینحال از خطرات احتمالی آن نیز در امان بمانیم.
نظر شما دربارهی استفاده از هوش مصنوعی برای مردگان چیست؟ آیا موافق هستید که شرکتها و سرمایهگذاران مختلف از جنبههای عاطفی مرگ برای سودآوری سوءاستفاده کنند؟
