هوش مصنوعی می‌تواند همانند مغز انسان به‌طور مادام‌العمر یاد بگیرد

فراگرفتن یک مطلب برای مغز انسان و هوش مصنوعی یک تفاوت عمده دارد: مغز انسان خود را با چیزی که فراگرفته است، سازگار می‌سازد؛ اما هوش مصنوعی معمولاً اطلاعات پیشین را با فراگرفتن چیز جدید، فراموش می‌کند.

نکته جالب اینجاست که اخیراً مقاله‌ای در مجله آمریکایی «ساینس» منتشر شده است با این موضوع که امکان «سیم‌کشی» تراشه‌های کامپیوتری برای دریافت داده‌های جدید، درست مانند مغز انسان، وجود دارد. به عبارت دیگر، هوش مصنوعی از این طریق قادر خواهد بود به‌گونه‌ای پیوسته و همیشگی مانند مغز انسان مطالب را فرا بگیرد، این در حالی است که شرکت‌ها در حال تلاش‌اند که از طریق اطلاعات به‌روز و علمی، شیوه تشخیص تصاویر، آموزش زبان و… را از سوی هوش مصنوعی بهبود ببخشند.

شریرام رامانثان (Shriram Ramanathan) استاد دانشگاه پردیو در ایالت ایندیانای آمریکا در این باره خاطرنشان کرد: «مغز موجودات زنده به‌طور مداوم در طول عمر قادر است یاد بگیرد. ما نیز توانستیم یک پلتفرم مصنوعی برای ماشین‌ها بسازیم که بتواند در طول عمر خود چیزهای زیادی را یاد بگیرد.»‌

مغز انسان همیشه برای فعال‌سازی یادگیری خود، ارتباط‌های جدیدی را بین سلول‌های عصبی فراهم می‌کند، اما مدار‌های یک تراشه کامپیوتری در این خصوص تغییری نمی‌کنند. به عبارت دیگر، هیچ تفاوتی بین مدار یک ماشین که سال‌ها از آن استفاده می‌شده با مداری که آن ماشین در زمان تولید در کارخانه داشته است، وجود ندارد. واقعیت ماجرا این است که همانند وسایل نقلیه اتوماتیک یا ربات‌هایی که باید در محیط‌های ایزوله، خودشان تصمیم‌ بگیرند، این موضوع نیز مشکلی اساسی برای هوش‌های مصنوعی به حساب می‌آید.

این ماجرا باعث شد که رامانثان و تیم پژوهشی وی با ساختن قطعه‌ای سخت‌افزاری امکانی را ایجاد کرده‌اند که آن سخت‌افزار در زمان نیاز، بتواند دوباره خود را به کمک پالس‌های الکتریکی، برنامه‌ریزی کند؛ این پژوهش موقعیتی را فراهم کرده است که هوش‌های مصنوعی به‌طور پیوسته مانند مغز انسان مطالب را یاد بگیرند.

استاد دانشگاه پردیوی آمریکا در خصوص ساخت این سخت‌افزار گفت: «ما خواهان این هستیم که یک کامپیوتر یا ماشینی داشته باشیم که از مغز انسان الهام گرفته باشد. ما می‌خواهیم این سخت‌افزار این توانایی را داشته باشد که به‌طور مداوم برنامه‌ریزی کند و تغییر تراشه داشته باشد.»

لازم به ذکر است که این سخت‌افزار، یک دستگاه مستطیلی کوچک است که ساخته شده از ماده‌ای به نام «نیکلات پروسکایت»(perovskite nickelate)  است و به هیدروژن حساسیت زیادی دارد. مثلاً وقتی که این سخت‌افزار، هیدروژن بیشتری در نزدیکی مرکز خود دارد، قادر است مانند یک نورون عمل کند.

این موضوع باعث شد که پژوهشگران، برای نشان دادن این مفاهیم بر روی تراشه‌های آزمایشی در مقیاس بزرگی کار کنند. در نهایت، این تراشه‌ها را می‌توان در ساخت کامپیوتری استفاده کرد که از مغز انسان الهام گرفته باشد.

جدیدترین اخبار هوش مصنوعی ایران و جهان را با هوشیو دنبال کنید