هوش مصنوعی می‌تواند مزایای بزرگی برای آموزش به همراه داشته باشد؛ با این حال، استفاده از آن ریسک‌هایی را نیز به همراه دارد. در بسیاری از موارد، این ریسک‌ها جدی نیستند؛ مانند ارائه بازخوردهای آموزشی، کمک به معلمان در ایجاد برنامه‌های درسی، و پشتیبانی در برخی از وظایف اداری مدارس. با فاصله گرفتن از استفاده از هوش مصنوعی به عنوان سیستم پشتیبانی، سطح ریسک افزایش می‌یابد. استفاده از هوش مصنوعی برای تحلیل‌های یادگیری ممکن است به معلمان کمک کند که راهبردهای آموزشی خود را متناسب با نیازهای فردی تنظیم کنند اما استفاده از تحلیل‌های یادگیری بدون نظارت مناسب معلمان، ممکن است به ضرر دانش‌آموزانی باشد که شرایط زندگی نامساعد بر عملکرد آن‌ها تأثیر می‌گذارد و این امر سطح ریسک را افزایش می‌دهد. زمانی که به هوش مصنوعی برای تصمیم‌گیری‌های مهم در مورد فرصت‌های آینده‌ی یادگیرنده‌ها متکی می‌شویم، وارد حوزه ریسک‌های «بالا» و شاید «غیرقابل قبول» می‌شویم. برای اطمینان از استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی در محیط‌های آموزشی، مهم است که همواره به تعادل میان بهره‌گیری از مزایای هوش مصنوعی و ارزیابی و کاهش ریسک‌های احتمالی و تضمین نظارت انسانی و رعایت ارزش‌های انسانی توجه داشته باشیم.
