چگونه هوش مصنوعی می‌تواند تجربه بازی را برای همه بازیکنان بهتر کند؟

هوش مصنوعی، اگر به‌درستی و مسئولانه استفاده شود، می‌تواند بازی‌های ویدیویی را هم برای بازیکنان قابل‌دسترس‌تر کند و هم به نیازهای فردی آن‌ها پاسخ دهد.

پروژه گیم فیس؛ نمونه‌ای از دسترسی‌پذیری با هوش مصنوعی

زمانی که گوگل پروژه گیم فیس (Gameface) را معرفی کرد، از یک موس بازی مبتنی بر هوش مصنوعی رونمایی کرد که به کاربران امکان می‌دهد با استفاده از حرکت سر و حرکات صورت، نشانگر کامپیوتر را کنترل کنند. این پروژه، الهام‌گرفته از داستان لنس کر (Lance Carr) است؛ یک استریمر ویدئوگیمی که به دلیل فلج چهاراندام از موس کنترل‌شونده با حرکت سر استفاده می‌کرد. پس از آنکه تجهیزات او در یک آتش‌سوزی از بین رفت، گوگل با هدف ساخت جایگزینی متن‌باز، کم‌هزینه و کاملاً قابل تنظیم وارد عمل شد.

این ابزار که با یادگیری ماشین تقویت شده است، یکی از اولین نمونه‌هایی است که کنترل هوش مصنوعی را از توسعه‌دهندگان به بازیکنان منتقل کرده است.

لورنس مورونی (Laurence Moroney)، مسئول هوش مصنوعی در گوگل و یکی از طراحان گیم فیس، به نشریه وایرد (WIRED) می‌گوید: «هوش مصنوعی یک مفهوم است و یادگیری ماشین تکنیکی است که برای پیاده‌سازی آن استفاده می‌شود.» او توضیح می‌دهد که یادگیری ماشین چگونه در گیم فیس به کار رفته است:

• مدل اول، صورت را تشخیص می‌دهد.
• مدل دوم، نقاط اصلی صورت مانند چشم‌ها، بینی و گوش‌ها را شناسایی می‌کند.
• مدل سوم، حرکات و ژست‌ها را شناسایی کرده و آن‌ها را به ورودی‌های موس ترجمه می‌کند.

این فرایند، نمونه‌ای از کاربرد کمکی هوش مصنوعی است که هدف آن تقویت توانایی‌های انسانی است، نه جایگزینی کامل آن‌ها.

تأثیر هوش مصنوعی بر دسترسی‌پذیری بازی‌ها

مورونی معتقد است که هوش مصنوعی می‌تواند تأثیر عمیقی بر دسترسی‌پذیری بازیکنان و نحوه ساخت راهکارهای دسترسی توسط توسعه‌دهندگان داشته باشد. او می‌گوید: «هر چیزی که توسعه‌دهندگان را قادر سازد تا مشکلاتی که پیش از این غیرممکن به نظر می‌رسیدند را حل کنند، می‌تواند در حوزه دسترسی‌پذیری یا هر حوزه دیگری مفید باشد.»

آرتم کابلوف (Artem Koblov)، مدیر خلاق پرلسوک (Perelesoq)، به وایرد گفت که هوش مصنوعی می‌تواند با اختصاص منابع بیشتر به وظایف روتین، زمان لازم برای فعالیت‌های خلاقانه را آزاد کند. او پیشنهاد می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند چارچوبی پایه و قابل تطبیق برای دسترسی‌پذیری ایجاد کند که جنبه‌های بصری، صوتی و تعاملی بازی‌ها را تطبیق دهد. این امر به توسعه‌دهندگان کوچک کمک می‌کند تا بدون صرف هزینه‌های سنگین برای تحقیق و آزمایش، راهکارهای دسترسی‌پذیری را در بازی‌های خود پیاده کنند.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

کانر برادلی (Conor Bradley)، مدیر خلاق سافت لیف استودیوز (Soft Leaf Studios)، معتقد است که هوش مصنوعی می‌تواند در بهبود دسترسی‌پذیری مفید باشد، اما هشدار می‌دهد که نباید کنترل کامل به آن واگذار شود. او می‌گوید: «نمی‌توانید بگویید هوش مصنوعی، بازی من را قابل دسترس کن! و ناگهان بهترین بازی از نظر دسترسی داشته باشید.»

برادلی تأکید می‌کند که بازیکنان، به‌ویژه افراد دارای معلولیت، باید در فرآیند تست بازی‌ها شرکت کنند. او می‌گوید: «در نهایت، انسانی بازی شما را انجام می‌دهد، نه ماشین.»

از سوی دیگر، بن گرین (Ben Green)، یک بازیکن دارای معلولیت، نگران این است که مدل‌های هوش مصنوعی نتوانند نیازهای افرادی با ویژگی‌های منحصر به فرد، مانند کسانی که از ونتیلاتور استفاده می‌کنند، برآورده کنند.

میگل دآندرس-کلاورا (Miguel de Andrés-Clavera)، رهبر تیم توسعه‌دهنده گیم فیس، در پاسخ به این نگرانی‌ها می‌گوید: «ما قابلیتی طراحی کردیم که کاربران بتوانند حالات چهره خود را برای کنترل موس انتخاب کنند. همچنین امکان تنظیم شدت حرکات برای نیازهای مختلف وجود دارد.»

نمونه‌ای دیگر: Minecraft Access

یکی دیگر از پروژه‌های الهام‌بخش، ماینکرفت اکسس (Minecraft Access) است؛ یک مود که برای دسترسی‌پذیر کردن بازی ماینکرفت (Minecraft) برای بازیکنان نابینا و کم‌بینا طراحی شده است. لاجیک (Logic)، یکی از اعضای تیم توسعه‌دهنده این مود، توضیح می‌دهد که چگونه ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت‌ جی ‌پی ‌تی (ChatGPT) و تنسر فلو گوگل (Google TensorFlow) به این پروژه کمک کرده‌اند.

لاجیک می‌گوید: «امیدواریم هوش مصنوعی بتواند زمینه بصری لازم را برای بازیکنان نابینا و کم‌بینا فراهم کند و اطلاعات لازم را در زمان مناسب ارائه دهد.»

آینده هوش مصنوعی در صنعت بازی

هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که تجربه بازی را برای طیف وسیعی از بازیکنان بهبود بخشد، اما نیازمند پیاده‌سازی دقیق و مسئولانه است. مورونی می‌گوید: «اگر بخواهیم بزرگسال اتاق باشیم، باید بتوانیم میان هیاهو و توانایی‌های واقعی هوش مصنوعی تمایز قائل شویم.»

در نهایت، هوش مصنوعی می‌تواند ابزار قدرتمندی برای توسعه‌دهندگان باشد، اما همانطور که برادلی اشاره می‌کند، این توسعه‌دهندگان هستند که باید بخواهند بازی‌هایشان را ذاتاً قابل دسترس کنند.

مورونی چشم‌اندازی از آینده ترسیم می‌کند: «دنیایی که در آن افرادی مانند لنس محدود نباشند چون راه‌حل‌ها از نظر فنی غیرممکن است، بلکه توسعه‌دهندگان با قدرت‌های فوق‌العاده بتوانند به راحتی راهکارهایی ایجاد کنند که به او اجازه برقراری ارتباط با جهان را بدهد.»

جمع‌بندی:

هوش مصنوعی، اگر به‌درستی استفاده شود، می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین متحدان صنعت بازی‌های ویدیویی در ایجاد تجربه‌هایی فراگیر و دسترسی‌پذیر تبدیل شود. با وجود موانع و چالش‌های موجود، پروژه‌هایی مانند گیم فیس و ماینکرفت اکسس نشان می‌دهند که آینده‌ای روشن در انتظار بازیکنان و توسعه‌دهندگان است.