کودکان واقعاً چه فکری درباره هوش مصنوعی می‌کنند؟

والدین، معلمان و کارشناسان دیدگاه‌های گسترده‌ درباره تأثیرات هوش مصنوعی بر جوانان و آموزش دارند. اما خودِ دانش‌آموزان چه می‌گویند؟ اگر از یک بزرگسال بپرسید درباره کودکان و هوش مصنوعی چه فکری دارد، انتظار دارید پاسخی قاطع بشنوید. والدین، سیاستمداران و کارشناسان همه دیدگاهی دارند در مورد این‌که آیا جوانان باید از هوش مصنوعی استفاده کنند یا خیر، چگونه باید میزان مواجهه آن‌ها کنترل شود و اینکه این فناوری چگونه در حال تغییر شیوه‌های فکر کردن و ارتباط برقرار کردن آن‌ها است.

بسیاری از این دیدگاه‌ها حول محور آموزش می‌چرخند. بزرگسالان نگران هستند که کودکان از چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) به‌عنوان ربات پژوهش، نویسنده مقاله یا حل‌کننده مسائل ریاضی استفاده کنند. معلمان، به‌طور ویژه، در تلاش‌ برای این‌که بفهمند چگونه باید استفاده دانش‌آموزان از آن را کنترل کنند و چگونه می‌توانند آن را در شیوه‌های تدریس خود جا دهند. بر اساس یک نظرسنجی از پیو (Pew) در سال ۲۰۲۴، یک‌چهارم معلمان مدارس دولتی معتقدند این فناوری بیش از آنکه سودمند باشد، زیان‌آور است؛ بسیاری دیگر نیز هنوز مردد هستند. یک نظرسنجی بعدی نشان داد که ۲۶ درصد از نوجوانان آمریکایی از چت‌جی‌پی‌تی برای کارهای مدرسه استفاده می‌کنند که این رقم دو برابر سال ۲۰۲۳ است.

اما مواجهه کودکان با هوش مصنوعی بسیار فراتر از آموزش است. برخی از آن برای هم‌صحبتی و همراهی استفاده می‌کنند، برخی دیگر برای مشاوره گرفتن. پس واقعاً درباره این فناوری چه فکری می‌کنند؟ نشریه وایرد (WIRED) با شش جوان در سراسر ایالات متحده درباره دیدگاه‌ آن‌ها نسبت به هوش مصنوعی و اینکه چگونه جهان آن‌ها را تغییر می‌دهد گفت‌وگو کردند. این نظرات برای اختصار و وضوح ویرایش شدند.

یاری هوش مصنوعی در تحصیل؛ نقش رفتار درست کاربران

من دوست ندارم فقط یک سؤال از هوش مصنوعی بپرسم و سریع جواب بگیرم چون معلم‌ها می‌گویند این تقلب است. بیشتر وقت‌ها دوست دارم از آن بخواهم منابعی را برای من پیدا کند. مثلاً وقتی در درس تاریخ، بخش انقلاب هائیتی را می‌خواندیم، می‌پرسیدم: «پنج منبع اصلی درباره انقلاب هائیتی به من بدهد.» بعد مجبور می‌شوم دقیق‌تر آن را بررسی کنم و لینک‌ کتاب‌هایی برای خرید هم به من معرفی می‌کرد.

سال گذشته برای امتحان زیست‌شناسی پایان سال، کاری که کردم این بود که راهنمای مطالعه‌ را که معلم به ما داده بود کپی کردم و در چت‌جی‌پی‌تی گذاشتم و از آن خواستم ۱۰۰ سؤال از روی آن بسازد. وقتی داری درس می‌خوانی این روش خوب جواب می‌دهد اما وقتی سر جلسه امتحان پشت کامپیوتر نشسته‌ای و از هوش مصنوعی سؤال می‌پرسی، آن دیگر تقلب است.

تنها زمانی که بیرون از مدرسه از آن استفاده می‌کنم برای دستور پخت‌ است مثلاً برای شیرینی‌پزی. البته بعضی وقت‌ها ویدیوهایی می‌بینم که با هوش مصنوعی ساخته شده و خیلی واقعی به نظر می‌رسند. به نظرم ترسناک‌ترین بخش هوش مصنوعی همین است؛ اینکه می‌تواند طوری بسازد که هر کسی انگار هر حرفی زده باشد. هرچه بهتر شود، باورپذیرتر و البته خطرناک‌تر می‌شود. من همیشه وقتی از چت‌جی‌پی‌تی استفاده می‌کنم برای احتیاط از «لطفاً» و «متشکرم» استفاده می‌کنم. اگر روزی دنیا را تصرف و همه را نابود کنند، شاید بگویند: این یکی که همیشه مؤدب بود!

لئو شودورف (Leo Schodorf)، ۱۵ ساله، لس‌آنجلس (Los Angeles)

هوش مصنوعی در نوشتن مقاله افتضاح است

هوش مصنوعی زندگی روزمره‌ را به‌عنوان یک دانش‌آموز خیلی راحت‌تر می‌کند چون کارها را خیلی سریع‌تر جلو می‌برد. اگر بخواهم یک فهرست کارهای روزانه درست کنم یا اگر برای امتحان درس می‌خوانم و وقت ندارم، می‌توانم همه مطالب درسی‌ام را در جمینی (Gemini) یا چت‌جی‌پی‌تی بگذارم و از آن بخواهم یک راهنمای مطالعه برای من بسازد تا آن اطلاعات را خلاصه کند و من سریع‌تر آن‌ها را مرور کنم. راستش را بخواهید برای نوشتن انشا واقعاً خوب نیست چون خیلی واضح است که هوش مصنوعی به جای شما کار را انجام می‌دهد. اما از نظر خواندن مطالب یا گرفتن ایده، هوش مصنوعی واقعاً مفید است. اگر بخواهید تمام کار خود را به هوش مصنوعی بسپارید، قطعاً مضر خواهد بود چون در این صورت مهارت‌های خواندن و نوشتن خود را از دست می‌دهید. این موضوع می‌تواند باعث تنبلی بیشتر دانش‌آموزان شود. اما این در نهایت به ضرر خود شما است اگر از آن برای تقلب در کارتان استفاده کنید. احساس می‌کنم امروزه هوش مصنوعی خیلی منفی تصویر می‌شود، طوری که انگار شغل همه را از بین می‌ورد و کار انسان‌ها را انجام می‌دهد. اما فکر می‌کنم مردم متوجه نیستند که هوش مصنوعی همان چیزی است که ما آن را آموزش می‌دهیم.

ما هستیم که این فناوری را خلق می‌کنیم، درست است؟ راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانیم با کمک هوش مصنوعی مشکلات را حل کنیم، به شرطی که آن را در مسیر درست به کار ببریم. اگر کسی بخواهد در این دنیا کار مثبتی انجام دهد، باید بتواند یک فناوری جدید را به روشی نیکو استفاده کند؛ روشی که به نفع همه باشد. جایی که من در (کلرادو) زندگی می‌کنم، برخورد خودروها با حیات‌وحش زیاد اتفاق می‌افتد. بنابراین چند سال پیش تصمیم گرفتم ابزاری بسازم تا به حل این مشکل کمک کند. این ایده را به معلم علوم رایانه‌ و چند دانش‌آموز دیگر ارائه دادم و در نهایت دستگاهی ساختم که می‌تواند گوزن‌ها را شناسایی کند و روی خودرو نصب شود. در مورد ما، هوش مصنوعی واقعاً مفید بود چون تنها کاری که باید می‌کردیم این بود که داده‌ها را وارد مدل کنیم: صدها فریم ویدیوی حرارتی را از میان یک مدل بینایی رایانه‌ عبور دادم تا گوزن‌ها و دیگر جانوران بزرگ حیات‌وحش را تشخیص دهد و همین باعث شد دستگاه ما بتواند بدون آنکه ما ساعت‌ها فیلم را دستی تحلیل کنیم، تشخیص آنی را در جاده انجام دهد. این همان قدرت هوش مصنوعی است.

(سیدّی سینگ)، ۱۷ ساله، (هایلندز رنچ، کلرادو)

هوش مصنوعی برای محیط زیست بد است و ما را به ربات تبدیل می‌کند

اولین بار در دوره راهنمایی درباره هوش مصنوعی شنیدم، زمانی که (اسنپ‌چت) آن را به قابلیت پیام‌رسانی خود اضافه کرد. در ابتدا گفتم: «واو، خیلی جالب است احتمالاً می‌تواند زندگی من را خیلی ساده‌تر کند.» شروع کردم به استفاده از آن برای پرسش‌های ساده و کمک در تکالیف. حالا دیگر اصلاً از آن استفاده نمی‌کنم.

در مدرسه ما، معلم‌ها و دانش‌آموزان خیلی با دیده منفی به آن نگاه می‌کنند. اگر کسی در حال استفاده از هوش مصنوعی یا (ChatGPT) گیر بیفتد، از مدرسه اخراج می‌شود. احساس می‌کنم هوش مصنوعی دارد همه‌چیز را در بر می‌گیرد. خواهر بزرگ‌ترم از (ChatGPT) استفاده می‌کند اما من می‌خواهم او استفاده از آن را متوقف کند چون آسیب زیادی به محیط زیست می‌زند. خواهر کوچک‌ترم از هوش مصنوعی برای پاسخ دادن به پیامک‌ها استفاده می‌کند. این تنها یک نگاه اجمالی به آینده‌ است که می‌تواند در انتظار ما باشد و کمی ترسناک است چون این وضعیت طبیعی نیست. رسانه‌های اجتماعی همین حالا هم شخصیت‌های انسان‌ها را تحت سلطه گرفتند و هوش مصنوعی این روند را تسریع می‌کند. اگر از هوش مصنوعی بپرسید چگونه باید به یک پیام پاسخ دهید و آن پاسخی خودکار به شما بدهد، این موضوع بر شیوه‌ که فکر می‌کنید باید به دیگران پاسخ دهید تأثیر می‌گذارد. در نهایت وقتی از توصیه‌های یک ربات استفاده می‌کنید، خودتان تبدیل به ربات می‌شوید.

(ماهاوا کابا)، ۱۵ ساله، (برانکس، نیویورک)

ضرورت آموزش استفاده صحیح از هوش مصنوعی به کودکان

من به دبیرستانی با محوریت هوش مصنوعی می‌روم، جایی که هوش مصنوعی در کلاس‌هایی مانند علوم داده و برنامه‌نویسی ادغام شده است. معلم‌ها در واقع ابتدا به ما آموختند که چگونه از آن استفاده کنیم و سپس اجازه دادند که خود ما آن را به کار بگیریم. مهم‌ترین نکته این است که از خود ما بپرسیم: چرا همین حالا دارم از هوش مصنوعی استفاده می‌کنم؟ آیا دارم از آن برای بهتر شدن کارم استفاده می‌کنم؟ یا صرفاً چون بیش از حد تنبل هستم که خودم آن را انجام دهم؟

جوانانی که امسال پاییز وارد کلاس‌های درس می‌شوند، به مجموعه‌ای کاملاً متفاوت از ابزارها نسبت به نسل‌های پیشین نیاز دارند. (WIRED) اینجاست تا شما را در این مسیر آموزش دهد.

به‌طور کلی، قرار است از هوش مصنوعی برای کاهش کارهای یکنواخت و تکراری که نیازی نیست خود آن‌ها را انجام دهیم استفاده کنند. از آن‌جا به بعد، این نوآوری و اصالت انسانی است که به کار بازمی‌گردد. اولین تجربه واقعی من با هوش مصنوعی در کلاس (AP Human Geography) بود، زمانی که ما به یکی از طوفان‌های برفی در (آتلانتا) در دهه ۲۰۰۰ نگاه می‌کردیم. ما داده‌های مربوط به چگونگی بازگشت مردم به خانه را بررسی می‌کردیم، داده‌هایی بسیار حجیم هزاران و هزاران عدد داشت بنابراین از یک برنامه هوش مصنوعی استفاده کردیم تا این داده‌ها را تفکیک و بخش‌بندی کند و سپس توانستیم با استفاده از تفکر انتقادی خود بفهمیم بهترین منابع کدام‌ هستند و اگر دوباره چنین اتفاقی بیفتد، دولت‌ها چگونه باید واکنش نشان دهند.

امروز، من تعداد زیادی کلاس (AP) می‌گذرانم و از هوش مصنوعی برای ساده‌سازی روند مطالعه‌ استفاده می‌کنم. مثلاً (Quizlet) پرسش‌های تمرینی تطبیقی ارائه می‌دهد، بر اساس این‌که کدام پاسخ‌ها درست یا غلط داده شدند. همچنین من از (Notion AI) به‌عنوان تقویم و دفترچه یادداشت خود استفاده می‌کنم. این ابزار تمام یادداشت‌های من را مرور می‌کند و به من می‌گوید پاسخ یک پرسش خاص در کدام صفحه است.

در ماه مه، زمانی که شروع به مطالعه برای امتحانات (AP) می‌کنم، از آن بهره می‌برم. من شب‌ها مطالعه می‌کنم در آن زمان نمی‌توانم ساعت ۳ بامداد به معلم خود زنگ بزنم و از او بخواهم چیزی را دوباره برایم توضیح دهد. اما می‌توانم از Copilot یا Photomath بپرسم و آن‌ها مرحله‌به‌مرحله به من کمک می‌کنند. حتی می‌توانم بگویم: «می‌شود یک بار دیگر توضیح بدهید؟ چیزی که شاید در کلاس احساس راحتی برای پرسیدن آن را نداشته باشم. به نظرم در بسیاری از مدارس، معلمان به دانش‌آموزان می‌گویند از آن استفاده نکنید. اما نسل من بسیار خلاق و منبع‌یاب است. اگر اندک دسترسی به چیزی داشته باشیم، راه استفاده از آن را پیدا خواهیم کرد. معلمان باید با آن مانند هر ابزار دیگری برخورد کنند: همان‌طور که پیش از دادن دوچرخه یا تلفن همراه یا دسترسی به اینترنت به یک کودک، بهتر است ابتدا به او بیاموزید چگونه از آن استفاده کند.

 (گابریل واتکینز)، ۱۶ ساله، (بوفورد، جورجیا)

خلق هنر با هوش مصنوعی جای لذت آفرینش شخصی را نمی‌گیرد

به‌عنوان کسی که واقعاً به یادگیری علاقه دارد، من طرفدار هوش مصنوعی نیستم و درباره چگونگی استفاده از آن در آینده نگران هستم. مثلاً دیدم بچه‌های مدرسه‌ از گرامرلی برای نوشتن مقاله‌های خود استفاده می‌کنند یا برای انجام تکالیف، مسائل را به هوش مصنوعی می‌سپارند. فکر می‌کنم من برای اولین بار در کلاس پنجم با هوش مصنوعی آشنا شدم بنابراین زمانی را به یاد می‌آورم که اصلاً چنین چیزی وجود نداشت. اما برادرم امسال وارد کلاس هفتم می‌شود و بچه‌های کلاس او تنها یک معادله ریاضی وارد می‌کنند و هوش مصنوعی آن را حل می‌کند.

عجیب است که گروه‌های سنی پایین‌تر به این سرعت تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. من یک هنرمند تجسمی هستم بنابراین شنیدن این‌که مردم از هوش مصنوعی برای خلق آنی هنر و موسیقی استفاده می‌کنند، مرا برای آینده نگران می‌کند. من مدت زیادی طول کشید تا بتوانم یک چهره را طراحی کنم و حالا فکر کردن به این‌که کسی می‌تواند تنها با فشار یک دکمه همان چیز را داشته باشد، دیوانه‌کننده است. من هیچ رضایتی از این‌که فقط تایپ کنم و هوش مصنوعی برای من اثر هنری بسازد، نخواهم داشت. روند اندیشیدن، این احساس که «دستم درد گرفته اما نزدیک به تمام شدن هستم» شما نمی‌توانید از این فرایند لذت ببرید اگر صرفاً از هوش مصنوعی بخواهید آن را برای شما بسازد.

 (نورا پای)، ۱۴ ساله، (منهتن)

آینده‌ای آرمانی با هوش مصنوعی ممکن بود اما سرمایه‌داری سد راه شد

من نخستین بار درباره هوش مصنوعی از آن ویدئو که (ویل اسمیت) در حال خوردن اسپاگتی بود آشنا شدم. آن ویدئو واقعاً بد بود اما من فکر کردم هوش مصنوعی چیز جالبی است و برای اهداف خوب به کار خواهد رفت. اما اخیراً به چیزی فکر کردم: سرعتی که در حال پیشرفت است. تنها در چند سال، تقریباً غیرقابل تشخیص از ویدئوهای واقعی شده است. می‌تواند برای کارهای بسیار بد استفاده شود و پیامدهای منفی زیادی داشته باشد. در نقطه‌ که شما دیگر نمی‌توانید تشخیص دهید چه چیزی واقعی است و چه چیزی جعلی، فضاهای زیادی برای افراد خطرناک ایجاد می‌شود تا کارهای خطرناک انجام دهند و از آن بگریزند.

چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که در اغلب تصویرسازی‌های پیشین از هوش مصنوعی، زمانی که هنوز چندان پیشرفته نبود، تصور می‌شد هوش مصنوعی کارها را انجام می‌دهد و جهان را می‌گرداند، در حالی‌که انسان‌ها هنر می‌آفرینند. اما حالا که هوش مصنوعی واقعاً در حال استفاده است، اوضاع کاملاً برعکس شده است. مردم از هوش مصنوعی برای کارهایی استفاده می‌کنند که صبر انجامش را ندارند، مانند خلق هنر. به نظرم بسیاری از فیلم‌ها دو پیامد احتمالی برای هوش مصنوعی به تصویر می‌کشند: یا چیزی شبیه وضعیت فعلی که در آن برای جعل استفاده می‌شود و چندان کمکی به بهبود کارکرد جهان نمی‌کند؛ یا آن‌که هوش مصنوعی آرمان‌شهری می‌آفریند که همه چیز در آن به‌خوبی کار می‌کند. این همان کاربردی است که باید از هوش مصنوعی انتظار داشت. اما عده زیادی فکر کردند این فناوری می‌تواند پول بیشتری بسازد و به همین دلیل است که هوش مصنوعی اکنون چنین است.

 (فین کینگ)، ۱۲ ساله، (جکسون‌ویل، آلاباما)