واتس‌اپ پنهانی هوش مصنوعی را آورد؛ بدون اجازه، بدون راه برگشت!

او با دیدن حلقه‌ی آبی و بنفش Meta AI روی واتس‌اپ تصور کرده بود که شاید نادانسته تمام زندگی‌اش را به متاورس پخش زنده کرده باشد. این ترس البته بی‌اساس بود، اما خیلی زود جای خود را به خشم داد:« Meta AI را نمی‌توان حذف کرد.»

 برخلاف اپلیکیشن‌ها یا آهنگ‌های رایگانی که پیش‌تر امکان حذفشان وجود داشت، این ابزار هوش مصنوعی حالا بدون اجازه‌ی کاربران در واتس‌اپ نشسته و قصد رفتن ندارد.

هادسون با لحنی تند می‌نویسد: «اگر آن را می‌خواستم، حلقه‌اش را به انگشتم می‌کردم؛ اما نکردم، چون نخواستم!» او این حضور ناخواسته را نوعی تجاوز به حریم شخصی کاربران می‌داند؛ به‌ویژه وقتی هیچ گزینه‌ای برای غیرفعال کردن آن وجود ندارد.

در ادامه، نویسنده با نگاهی طنز اما انتقادی، هشدار می‌دهد که استفاده‌ی مستمر از این ابزار، می‌تواند به تدریج روابط انسانی را تحت‌تأثیر قرار دهد. ابتدا فقط سوال‌هایی ساده از آن می‌پرسیم، بعد ممکن است به‌جای خودمان پاسخ پیام‌ها را به Meta AI بسپاریم، و در نهایت شاید دو ربات به‌جای دو انسان با هم چت کنند. او با کنایه می‌نویسد: «در پایان، آواتارهای Meta AI ما برای یک قرار مجازی بیرون می‌روند، در حالی که نسخه‌های واقعی‌مان با هدست در حالت جنینی افتاده‌اند و به‌آرامی در حال پژمرده‌شدن‌اند.»

این یادداشت، فراتر از یک گلایه‌ی شخصی، به نوعی بیانیه‌ی مقاومت در برابر نفوذ بی‌صدای فناوری به زندگی روزمره است. هادسون می‌گوید که هرگز از این ابزار استفاده نخواهد کرد، حتی اگر زندگی‌اش سخت‌تر شود. برای او، این نوع لج‌بازی شاید یک «لادیتیسم» (مخالفت با فناوری) باشد، اما خودش آن را انقلابی شخصی می‌داند.

او با لحنی کنایه‌آمیز می‌نویسد که حاضر است حتی در شرایط اضطراری، مثلاً در حال خفگی، هم از Meta AI کمک نگیرد، حتی اگر تنها راه نجاتش باشد. چرا که «آن دایره‌ی مغرور» حالا به فهرست دشمنان او اضافه شده است؛ فهرستی که حتی فروشگاه محله‌اش به‌دلیل اختلافی هشت‌ساله بر سر ماجرای ماست هم در آن قرار دارد.

این گزارش نشان می‌دهد که حتی یک تغییر ظاهراً ساده در اپلیکیشنی پرکاربرد مانند واتس‌اپ، چگونه می‌تواند احساسات کاربران را جریحه‌دار کند و به نمادی از مقاومت در برابر غلبه‌ی فناوری تبدیل شود.