به فکر تغییر شغل هستید؟ هوش مصنوعی می‌تواند در انتخاب به شما کمک کند

شهروندان استرالیایی به طور معمول در طول زندگی حرفه‌ای خود پنج تا هفت بار تغییر شغل را تجربه می‌کنند. همزمان با جایگزین شدن نیروی کار با فناوری‌های جدید، انتقال تولید به خارج از کشور، و بروز بحران‌های اقتصادی، احتمال می‌رود این آمار به روند صعودی خود ادامه دهد.

از بین رفتن مشاغل پدیده جدیدی نیست. اما سرعت این تغییر رو به  افزایش است و آینده کارگران زیادی را تهدید می‌کند.

فناوری‌های جدید، مشاغل جدید ‌‌ایجاد می‌کنند؛ اما، مهارت‌هایی مورد نیاز آن‌ها همیشه با مهارت‌های مشاغل قدیمی‌ ‌مطابقت ندارد. تغییر شغل موفقیت‌آمیز، مستلزم استفاده حداکثری از مهارت‌های فعلی و کسب مهارت‌های جدید است، اگر فاصله بین مهارت‌ها‌ی قدیمی‌ و جدید بسیار زیاد باشد، تغییر شغل ممکن است به شکست بیانجامد.

محققان سیستم جدیدی طراحی کرده‌اند که مسیرهای شغلی پیشنهادی را معرفی می‌کند. این سیستم از یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل بیش از 8 میلیون آگهی شغلی منتشر شده در اینترنت استفاده می‌کند تا تغییرات شغلی را شناسایی کند که احتمال موفقیت آن‌ها بیشتر است. جزئیات این سیستم در مقاله‌ای در PLOS ONE منتشر شده است.
[irp posts=”18987″]

این سیستم کار خود را با اندازه‌گیری شباهت‌های بین مهارت‌های مورد نیاز هر شغل آغاز می‌کند. ‌‌برای مثال، یک حسابدار می‌تواند به یک تحلیلگر مالی تبدیل شود زیرا مهارت‌های مورد نیاز آن‌ها مشابه است؛ اما تغییر شغل از یک متخصص گفتاردرمانی به یک تحلیلگر مالی دشوار است زیرا مهارت‌های مورد نیاز هر کدام کاملاً متفاوت از دیگری است.

سیستم، در مرحله بعد، تعداد زیادی از مسیرهای شغلی دنیای واقعی را برای شناسایی جهت تغییر بررسی می‌کند؛ برای مثال، سیستم بررسی می‌کند که آیا معمولاً حسابدارها به تحلیلگر مالی تبدیل می‌شوند یا برعکس.

در پایان، سیستم می‌تواند آن تغییر شغلی را توصیه کند که احتمال موفقیت بیشتری دارد؛ علاوه بر این سیستم می‌تواند مهارت‌های مورد نیاز برای کار کردن در شغل جدید را مشخص کند.

اندازه‌گیری تشابه مشاغل

سیستم جدید با استفاده از روشی موسوم «مزیت نسبی آشکار revealed comparative advantage» (RCA) و آگهی‌های شغلی منتشر شده در اینترنت طی سال‌های 2018 تا 2021، میزان اهمیت مهارت فرد در یک شغل را اندزه می‌گیرد. نگاشت زیر شباهت 500 مهارت برتر را نشان می‌دهد. هر نشانگر مبینِ یک مهارت فردی است. این مهارت‌ها بر اساس شباهت آن‌ها به یکدیگر، به 13 خوشه تقسیم و با رنگ‌های مختلف نشان داده شده‌اند.

زمانی سیستم که تشابه و تفاوت مهارت‌های مختلف را شناخت، می‌تواند تشابه و تفاوت شغل‌های مختلف را بر اساس مهارت‌های مورد نیاز آن‌ها تخمین بزند. تصویر زیر شباهت بین مشاغل استرالیا در سال 2018 را نشان می‌دهد.

هر نشانگر به منزله‌ی یک شغل مجزا است و رنگ‌ها ریسک جایگزنی شغل با خودکار‌سازی را طی دو دهه آینده نشان می‌دهند (رنگ آبی ریسک پایین و  قرمز ریسک بالا را نشان می‌دهد). مشاغلی که ظاهراً شبیه یکدیگر هستند در کنار هم قرار گرفته‌اند. مشاغل پزشکی و مشاغلی که مستلزم داشتن مهارت بالا هستند، با ریسک خودکارسازی کمتری روبرو هستند.

نگاشت مسیر شغلی

سپس، برای ساخت این سیستم پیشنهاد کننده مسیر شغلی، میزان تشابه مشاغل را اندازه‌گیری کرده و آن را با طیف وسیعی از دیگر متغیرهای بازارِ کار، مانند سطح اشتغال و تحصیلات، ترکیب کردیم.

این سیستم با استفاده از تکنیک‌های یادگیری ماشین و با «یادگیری» از اطلاعات مربوط به تحولات شغلی‌ای که پیش از این روی داده‌اند، تغییرات شغلی آینده را پیش‌بینی می‌کند. این سیستم نه تنها دقت بالایی دارد (یعنی 76%)، بلکه می‌تواند عدم تقارن میسرهای شغلی را نیز در نظر بگیرد. عملکرد سیستم به این صورت اندازه‌گیری می‌شود که سیستم یک مسیر شغلی را پیش‌بینی کرده و آن‌ را با مسیرهای شغلی که در گذشته اتفاق افتاده‌اند، مقایسه می‌کند.

نگاشت مسیر شغلی کامل، بسیار بزرگ و پیچیده است. در شکل زیر نسخه کوچکی از عملکرد سیستم را تنها با20 شغل مشاهده می‌کنید. در این نگاشت، مشاغل «منبع» در محور افقی و مشاغل «هدف» در محور عمودی نشان داده شده‌اند.

اگر شغل خاصی را در ردیف پایین انتخاب کنید، مربع‌های آبی رنگ، احتمال [تغییر] مسیر شغلی آن حرفه به شغل‌های سمت راست را نشان می‌دهد. هرچه مربع تیره‌تر باشد، احتمال آن تغییر شغلی بیشتر است.

توصیه‌های شغلی مبتنی بر هوش مصنوعی

گاهی اوقات یک حرفه جدید مستلزم یادگیری مهارت‌های جدید است، اما گاهی مهارت‌هایی که باید آموخته شوند نامشخص است. سیستم ما می‌تواند به شناسایی آن‌ها کمک کند. برای مثال، نحوه عملکرد  سیستم را برای شغل «نظافتچی خانگی» بررسی می‌کنیم، شغلی که اشتغال در آن از زمان شیوع کوید 19در استرالیا به شدت کاهش یافته است.

ابتدا، با کمک نگاشت مسیر شغلی، محتمل‌ترین مسیر شغلی یک نظافتچی خانگی را پیدا می‌کنیم. رنگ‌ها مشاغل را بر اساس وضعیت آن‌ها در طول بحران کوید 19 نشان‌ می‌دهند: مشاغل آبی مشاغل «ضروری» هستند که می‌توانند در زمان قرنطینه به کار خود ادامه دهند و مشاغل قرمز، مشاغل «غیر ضروری» هستند.
[irp posts=”15366″]

همانند سمت راست نمودار گردشی زیر (نیمه پایین تصویر)، مشاغل پیشنهادی برتر را مشخص می‌کنیم. این مشاغل بر اساس احتمال تغییر شغلی به صورت نزولی طبقه‌بندی شده‌اند. عرض هر نوارِ نمودار تعداد فرصت‌های شغلی موجود در ازای هر شغل را نشان می‌دهد. رنگ بخش نمایانگر افزایش یا کاهش تقاضا در مقایسه با مدت مشابه سال 2019 (یعنی قبل از همه‌گیری) است.

شش مسیر شغلی پیشنهادی اول به مشاغل خدمات «غیر ضروری» اختصاص دارد که به طرز حیرت‌آوری کاهش تقاضا را تجربه کرده‌اند. با ‌‌این حال، هفتمین مورد شغل «مراقبت از سالمندان و معلولان» است که در دسته «ضروری» طبقه‌بندی شده و تقاضای آن در ابتدای دوران کرونا به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

اگر شغلی با تقاضی بالا انتخاب کنید، آینده شغلی بهتری خوهید داشت. به همین دلیل، شغل «مراقبت از سالمندان و افراد معلول» را در نظر می‌گیریم.

باید چه مهارت‌هایی را برای مشاغل جدید یادبگیریم

علاوه بر موارد مطرح شده بالا، سیستم جدید می‌تواند مهارت‌هایی را مشخص کند که کارگران برای افزایش شانس موفقیت خود در مسیر شغلی جدید باید آن‌ها را یاد بگیرند. کارگر می تواند با سرمایه‌‌گذاری بر روی یادگیری مهارت‌های ضروری در حرفه جدید و آن دسته از مهارت‌هایی که با مهارت‌هایی حرفه‌ فعلی او فاصله دارند، شروع کند.

در مورد شغل «نظافتچی خانگی»، مهارت‌های توصیه شده برای تغییر به شغل «مراقبت از سالمندان و معلولان»، شامل مهارت‌های تخصصی مراقبت از بیمار، مانند «بهداشت» است.

از طرف دیگر، نیازی نیست فرد مهارت‌های بی‌اهمیت یا مهارت‌هایِ مشابه مهارت‌های فعلی را یاد بگیرید. مهارت‌هایی مانند «تجزیه و تحلیل کسب‌وکار» و «امور مالی» برای شغل «مراقبت از سالمندان و معلولان» ضرورتی ندارند؛ بنابراین، نباید در اولویت قرار گیرند. به همین ترتیب، مهارت‌هایی مانند «اتو کردن» و «شستن لباس‌ها» در شغل جدید ضروری هستند، اما به احتمال زیاد «نظافتچی خانگی» از قبل ‌‌این مهارت‌ها را آموخته است (یا می‌تواند به راحتی آن‌ها را بیاموزد).

مزایای تغییر شغل آسان

اگرچه آینده کاری کماکان نامشخص است، اما تغییر نیز اجتناب ناپذیر است. فناوری‌های جدید، بحران‌های اقتصادی و عوامل دیگر تقاضاهای کاری را تغییر داده و باعث می‌شود کارگران پیوسته شغل خود را عوض کنند.

اگر تغییر مسیر شغلی کارا باشد، بهره‌وری افزایش یافته و همه مردم  به یک اندازه نفع می برند. اما اگر مسیر شغلی آهسته پیش‌برود یا به شکست بیانجامد، هزینه‌های گزافی برای مردم و دولت‌ و همچنین کارگری که شغل خود را تغییر می‌دهد به همراه خواهد داشت. روش‌ و سیستمی که در ‌‌اینجا مطرح کردیم می‌تواند دستیابی به‌‌این اهداف را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

نظر شما درباره استفاده از این روش برای انتخاب و تغییر شغل چیست؟