ابزارهای هوش مصنوعی ، مواد غذایی را از فاسد شدن در امان نگاه می‌دارند

آنتی‌اکسیدان‌ها در حفظ طعم و ارزش مواد غذایی تأثیر فراوان می‌گذارند. ابزارهای هوش مصنوعی تشخیص می‌دهند که چگونه می‌توان با استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها از فاسد شدن مواد غذایی پیشگیری کرد.

تأثیر ابزارهای هوش مصنوعی بر ماندگاری بیشتر مواد غذایی

دانشمندان طی تحقیقاتی درمورد اینکه چگونه می‌توان مواد غذایی حاوی روغن و چربی را برای مدت بیشتری -بدون اینکه فاسد شوند- نگه داشت، به تأثیرات ابزارهای هوش مصنوعی پی برده‌اند.

در بسیاری از مواد غذایی ترکیباتی مانند لیپیدها، چربی‌ها و روغن‌ها یافت می‌شود. اگر این مواد در فضای باز قرار بگیرند، با اکسیژن واکنش نشان می‌دهند. به این فرایند اکسیداسیون می‌گویند. پس از اکسیداسیون، کتون‌ها، آلئیدها و اسیدهای چرب درون غذا تشکیل می‌شوند و به آن بویی قوی و فلزمانندی می‌دهند. این بو ناشی از فاسد شدن غذا است.

در بسیاری از صنایع غذایی برای جلوگیری از چنین پیشامدی از آنتی‌اکسیدان‌ها بهره می‌برند. البته استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها بدین منظور باید به میزان مشخص و با روش‌های خاصی صورت گیرد. برای تشخیص اینکه چه ترکیبی از این مواد برای کدام مواد غذایی مناسب است باید آزمایش‌های متعددی که به زمان زیادی نیاز دارند‌، انجام شود. همچنین برای انجام این آزمایشات باید از پرسنل متخصص کمک گرفت. تمام این موارد، هزینۀ اولیۀ تولید مواد غذایی را به طرز قابل توجهی بالا می‌برند. با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی می‌توان این هزینه‌ها را کاهش داد و کارها را آسان‌تر کرد.

شیمی‌دانان بدین منظور، نحوۀ یافتن ترکیبات جدید آنتی‌اکسیدانی را به هوش مصنوعی آموختند. آن‌ها این کار را با انتخاب هوش مصنوعی‌ای که بتواند با نمایش‌های متنی کار کند، آغاز کردند. در این متن‌ها کدهای نوشته‌شدۀ ساختار شیمیایی هر آنتی‌اکسیدان به نمایش درآمده بود. در نتیجه، داده‌های این هوش مصنوعی فهرستی از حدود یک میلیون واکنش شیمیایی به همراه برخی از مهم‌ترین و ساده‌ترین مفاهیم علم شیمی مانند نحوۀ شناسایی ویژگی‌های مهم مولکول‌ها بود.

شیمی‌دانان پس از اینکه مطمئن شدند این ابزار قادر است الگوهای شیمیایی عمومی را تشخیص دهد، تنظیمات آن را بر آموزش‌های پیشرفته‌تر متمرکز کردند. آن‌ها در مرحلۀ آخر دریافتند که هوش مصنوعی اثر ترکیب هر مجموعه‌ای از دو یا سه آنتی‌اکسیدان را در مدت زمانی کمتر از یک ثانیه پیش‌بینی می‌کند. نکتۀ جالب توجه اینکه این پیش‌بینی‌ها در ۹۰ درصد مواقع با تأثیر توصیف‌شده در یک راستا قرار می‌گرفتند.

جمع‌بندی

فرایند اکسیداسیون باعث می‌شود مواد غذایی پس از قرار گرفتن در معرض هوا به‌سرعت فاسد شوند. آنتی‌اکسیدان‌ها این فرایند را متوقف می‌کنند و مواد غذایی را برای مدت طولانی‌تری تازه نگه می‌دارند. نحوۀ ترکیب آنتی‌اکسیدان‌ها و اینکه هر ترکیب کدام یک از مواد غذایی را از فساد در امان نگه می‌دارد، به نیروی انسانی متخصص و هزینه‌های هنگفت اولیه نیاز دارد. شیمی‌دانان برای جلوگیری از این اتفاق به ابزارهای هوش مصنوعی فهرست‌هایی از ترکیبات مختلف را آموختند و با آموزش مبانی علم شیمی مانند نحوۀ شناسایی ویژگی‌های مولکول‌ها، از آن‌ها خواستند ترکیب مناسب هر ماده غذایی را در اختیارشان قرار دهد. در این نوشته فرایند آموزش به هوش مصنوعی را برای جلوگیری از فساد مواد غذایی ، مورد بررسی قرار دادیم.