مدیریت ترافیک هوایی پرنده‌های بدون سرنشین ؛ طرحی که با موفقیت به پایان رسید

بنا بر ادعای پژوهشگاه فضایی ایران، پایان طرح پژوهشی دانشگاهی مشترک که تحت عنوان «مدیریت ترافیک هوایی پرنده‌های بدون سرنشین در ارتفاع کم با استفاده از نظریه بازی» و در قالب رساله دکتری با دانشگاه علوم و فنون دانشگاه تهران تعریف شده بود، موفقیت‌آمیز بود.

به گزارش هوشیو به نقل از خبرگزاری مهر، هدف این رساله مدیریت ترافیک هوایی و بررسی موضوع پرواز همزمان چند پرنده بدون سرنشین در محیطی شهری و همچنین در ارتفاع کم، با استفاده از نظریه بازی بود. به شکلی که پرنده‌های درحال پرواز در طول مسیر حداقل فاصله ایمن از یکدیگر را رعایت کنند و عدم رعایت این فاصله منجر به تداخلشان نشود.

از آنجایی که افزایش ترافیک حمل‌و‌نقل زمینی مشکلاتی ایجاد کرده، استفاده از حمل‌ونقل هوایی شهری یا به اختصار هوانوردی شهری، راه‌حلی است که می‌‍تواند گره‌گشا باشد. اما خود می‌تواند باعث بروز افزایش ترافیک پرنده‌های بدون سرنشین در فضا و انواع پرنده‌‎های دیگر شود. به همین دلیل مدیریت، زمانبندی و استفاده بهینه از تمام ظرفیت هوایی و فضای پروازی می‌تواند اهمیتی ویژه داشته باشد.

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در رابطه با پروازهای هوایی و استفاده از هوانوردی شهری با به آن توجه شود، عدم تداخل زمانی و مکانی بین دو پرنده است. وقتی صحبت از حرکت همزمان چندین پرنده باشد، ضروری است که حداقل فاصله در افق و فاصله در راستای قائم بین پرنده‌ها حفظ شود. به همین دلیل این طرح با هدف حل مشکل ترافیک هوایی و مدیریت ترافیک و رفع تداخل پرواز توسط خود پرنده و از طریق مدیریت ترافیک به صورت غیرمتمرکز انجام شد. روش حل و مسیریابی هریک از پرنده‌ها هم با استفاده از نظریه بازی‌ها در انتخاب مسیر و انجام مانورهای رفع برخورد صورت گرفت.

به عنوان یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای فنی طرح مدیریت ترافیک هوایی پرنده‌های بدون سرنشین می‌‎توان به مدل‌سازی و شبیه‌سازی پرواز همزمان چندین پرنده در حضور موانع طبیعی و غیرطبیعی، پیاده‌‎سازی پرواز مشارکتی بین چندین عامل، پیاده‎سازی الگوریتم تشخیص و رفع برخورد در پرواز همزمان چندین پرنده و بهینه‌سازی تابع هزینه زمانی برای رسیدن به نقطه هدف اشاره کرد.