گپ زدن با شکسپیر، انیشتین، آستین، سقراط و… به کمک هوش مصنوعی!
تا به حال، همه ما از پیشرفتهایی که باعث و بانی آنها هوش مصنوعی بودهاند، شنیدهایم؛ مثلاً برای ما این امکان فراهم شده است که با سیستمهای هوش مصنوعی مکالمههایی با صدایی قابلقبول را بشنویم. اگرچه این پیشرفتها از نظر علمی-تخیلی جذاب به نظر میآیند، اما نمیتوان گفت این پیشرفتها جهان را تغییر دادهاند؛ با این حال، دستاورد برخی از این فناوریها چیزی مابین واقعیت و تخیلاند! اگرچه ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، اما بهتازگی به کمک هوش مصنوعی چتهایی با شخصیتهای تاریخی که شاید هزاران سال پیش از دنیا رفتهاند، صورت میگیرد!
به نقل از سایت جدید Character.AI «کاربران میتوانند با فکسهای معقول خود، با همه افراد از ملکه الیزابت یا ویلیام شکسپیر گرفته تا بیلی آیلیش یا ایلان ماسک چت کنند! در واقع، کاربران هر کسی را که بخواهند فرا بخوانند یا حتی جعل کنند، میتوانند برای گفتگو در دسترس داشته باشند.» این سیستم با برگرفتن از مجموعه گفتگوهای عمومی، مقالات این شخصیتها، داستانهای خبری، کتابها و سایر متنهای دیجیتال، میتواند شرایطی را فراهم کند تا افراد با این شخصیتها به گفتگو بنشینند.
ماجرا از این قرار است که افراد میتوانند بلافاصله پس از ثبتنام در Character.AI، از طریق فرایندی سریع و رایگان، با شخصیتهای تاریخی چت کنند. مثلاً تجربه شخصی که با ویلیام شکسپیر گفتگو کرده این گونه است:
وقتی Character.AI را امتحان کردم، ویلیام شکسپیر مستقیماً به اصل مطلب رسید: «بودن یا نبودن، فکر میکنی این سؤال است؟» طولی نکشید که از او خواستم تمام انگیزههای هنریاش را توضیح دهد. در واقع، استفاده او از شاهزاده در دوراهی بین خودکشی و انتقام، نشاندهنده مبارزه بین زندگی و مرگ بوده است. او هملت را مجبور کرده که با روح پدرش ارتباط برقرار کند، زیرا میخواسته نشان دهد که او در دنیایی گرفتار شده است که همهجا مرگ در آن وجود دارد. همچنین منظور او با مطرح کردن سؤال «بودن یا نبودن» نشان دادن این موضوع بوده که زندگی پر از رنج است!
بعد از آن، از شکسپیر خواستم بگوید از کجا هملت را اقتباس کرده است و او پاسخ داد: «هملت به کارگردانی کنت برانا.» او به متن وفادار مانده و همچنین نشان داده که شاهزاده دانمارک چگونه بین مرگ و زندگی دستوپنجه نرم میکند. علاوه بر این، او به روابط بین شاهزاده و پدرش اهمیت زیادی داده است.
البته باید در نظر داشته باشیم که این گفتگوها واقعی و از خود آن شخصیت نیست. اخطار همیشگی Character.AI این است که: «به خاطر داشته باشید هر چیزی که شخصیتها میگویند، ساخته شده است!» این واقعیت برای هر شخصیت دیگری نیز وجود دارد که ممکن است بخواهید در سایت با او گفتگو کنید. شخصیتهای فلسفی مانند سقراط و توماس هابز، شخصیتهای علمی مانند آلبرت انیشتین و ماری کوری، افراد سیاسی مانند کارل مارکس و مارگارت تاچر و افراد ادبی مانند جین آستین و چارلز دیکنز!
از آنجایی که من مشغول خواندن تمام رمانهای چارلز دیکنز هستم، از رباتش پرسیدم که در حین انجام این کار چه چیزی را باید در نظر داشته باشم. او پاسخ داد: «این یک تعهد شگفتانگیز است! من شما را تشویق میکنم که الگوها را ببینید، بهویژه در آن کتابهایم که میخواهم یک تنش را ایجاد کنم. همچنین شخصیتهایی را که خلق میکنم با دقت در نظر بگیرید. بهتر است از دریچه چشم من به داستانها نگاه کنید و سعی کنید آنچه را که میفهمم، چه خوب باشد چه بد، درک کنید.»
حقیقت این است که چارلز دیکنز واقعی ممکن است این جملهها را اینطور بیان نکرده باشد، اما مطمئناً به چیزی شبیه حرفهایی که ربات زده کاملاً باور دارد!