نظر یک مهندس GoDaddy در مورد استفاده از هوش مصنوعی

هوش مصنوعی بی‌سروصدا به تمام گوشه‌های برنامه‌نویسی مدرن نفوذ کرده است. برخی از آن به ‌عنوان کمک ‌خلبان استفاده می‌کنند، برخی دیگر آن را به ‌عنوان شریک تمرین در نظر می‌گیرند و عده‌ای هم‌ هنوز به مقاومت در برابر آن ادامه می‌دهند. چه در تولید آزمون، چه بررسی درخواست‌ها یا ترجمه مستندات، ابزارها تکامل یافته‌اند‌ و توسعه ‌دهندگان نیز شامل این تکامل می‌شوند.

در حالی که ابزارهای توسعه محیط‌های یکپارچه (IDE) و دستیارهای کدنویسی مبتنی بر هوش مصنوعی محبوب‌تر می‌شوند، داستان دیگری در موازات آن‌ها در جریان است که در آن محیط‌های سبک‌تر و قابل شخصی‌سازی ترجیح داده می‌شوند. برای این دسته از مهندسان، هوش مصنوعی جایگزین کار عمیق نیست، بلکه شتاب‌ دهنده‌ای‌ است که تفکر طراحی را تقویت و جریان کاری را حفظ می‌کند. موضوع صرفاً این نیست که هوش مصنوعی چه کاری می‌تواند انجام دهد، بلکه مهم این است که چگونه با نیازهای خاص هر فرد هماهنگ می‌شود.

برتری Vim در دنیای مجهز به هوش مصنوعی نسبت به محیط‌های توسعه IDE

«دالیبور ناسویچ»، مهندس نرم‌ افزار ارشد در شرکت «GoDaddy»، همچنان از ویرایشگر «Vim» استفاده می‌کند؛ نه از روی تعصب، بلکه با رویکردی آگاهانه. او هوش مصنوعی را در جریان کاری مبتنی بر ترمینال خود ادغام کرده است. جریانی که اکنون شامل ابزارهایی مانند «GitHub Copilot»، «Claude Code»، «Cursor» و مدل‌های محلی از طریق «Ollama» و «LM Studio» می‌شود.

برای توضیح بیشتر، Vim یک ویرایشگر متن باز است که نخستین ‌بار در سال ۱۹۹۱ عرضه شد و هنوز هم جزو پنج ابزار محبوب در میان توسعه‌ دهندگان محسوب می‌شود. دلیل آن، سرعت، کارایی، و در دسترس بودن آن در سیستم‌های مبتنی بر یونیکس است. برخلاف ویرایشگرهای مدرن، Vim کاملاً با صفحه‌کلید کنترل می‌شود و به کاربران حرفه‌ای اجازه می‌دهد با حداقل تعداد کلید، در کد جابه‌جا شوند و آن را ویرایش کنند. این برنامه در ترمینال اجرا می‌شود، بسیار سبک است و می‌توان آن را روی سرورهای راه دور بدون نیاز به رابط گرافیکی اجرا کرد. اگرچه یادگیری آن دشوار، ولی Vim به‌شدت قابل ‌شخصی‌سازی است و از طریق فایل‌های پیکربندی و افزونه‌ها قابل تنظیم است. برای بسیاری، Vim دقت و کنترل بی‌نظیری را فراهم می‌کند. به همین دلیل حتی دهه‌ها پس از عرضه، همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

توسعه‌دهندگان متعددی، از جمله خود «ناسویچ»، Vim را به VS Code و سایر IDEها ترجیح می‌دهند. او می‌گوید: «این برنامه در ترمینال به‌خوبی عمل می‌کند و شما را مجبور به استفاده از یک ویرایشگر داخلی نمی‌کند. این برای من ایده‌آل است چون ترجیح می‌دهم در Vim کار کنم تا اینکه بین آن و یک IDE کامل رفت‌وآمد کنم.»

در شرکت GoDaddy، آزمایش با ابزارهای هوش مصنوعی تشویق می‌شود، اما برای «ناسویچ»، موضوع فقط خروجی جذاب نیست. او در یک پست وبلاگی می‌نویسد: «تا زمانی که بفهمم در پشت صحنه چه می‌گذرد… هوش مصنوعی را فوق‌العاده مفید است.»

ماجراجویی او با هوش مصنوعی با پرسش‌های ساده آغاز شد. اما به‌تدریج گسترش یافت و حالا شامل تبدیل زبان‌ها، نوشتن مستندات برای APIها و واگذاری کامل برخی وظایف در موقعیت‌های مناسب می‌شود.

در این میان، «Claude Code» به ابزار مورد علاقه‌ او تبدیل شد، به ‌ویژه زمانی که آن را از طریق «Amazon Bedrock» به کار می‌گیرد. پلتفرمی که امنیت و حریم خصوصی بهتری فراهم می‌کند، در حالی که همچنان او را در محیط ویرایشگر مورد علاقه‌ خود نگه می‌دارد. با این حال، «ناسویچ» نگاهی واقع‌گرایانه به جایگاه هوش مصنوعی دارد. او می‌گوید این ابزارها، به‌ ویژه در مواجهه با داده‌های ناقص یا دستورات مبهم، ممکن است دچار «توهم» شوند یا حتی در حلقه‌ای از پاسخ‌های غلط به دام بیافتند: «مدل‌هایی را دیدیم که در برابر دستورات مبهم یا داده‌های ناقص دچار توهم می‌شوند یا در پاسخ‌گویی، به دور باطل می‌افتند.»

 چه تولید قوانین ناقص امنیتی برای «AWS» باشد یا سوءبرداشت از API محصولات جدید، او دریافته که دقت پاسخ‌ها بیشتر از آنکه به خود مدل وابسته باشد، به توانایی ابزار در تنظیم دقیق زمینه و چارچوب بستگی دارد.

هوش مصنوعی مفید است، احتیاط شرط عقل است

هوش مصنوعی به‌ جای آنکه باعث اختلال در کار او شود، به «ناسویچ» کمک می‌کند تا جریان کاری خود را حفظ و بدون اصطکاک میان طراحی، کدنویسی و زیرساخت حرکت کند. او می‌گوید: «هوش مصنوعی به‌جای آنکه برای من تصمیم‌گیری کند، صرفاً باعث می‌شود ذهنم سریع‌تر عمل کند و روند کار را سرعت می‌بخشد.»

نقش توسعه ‌دهنده در حال تحول است. «ناسویچ» این تحول را به سمت نقش هماهنگ‌ کننده (orchestrator) می‌بیند، جایی که قضاوت، شفافیت و درک زمینه‌ اهمیت بیشتری از سرعت تایپ کردن دارند. با کمک هوش مصنوعی، مهندسان می‌توانند همچنان کنترل را در دست داشته باشند و همزمان بار ذهنی را کاهش دهند. با این حال، هوشیاری همچنان ضروری است.

او می‌نویسد: «در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد، ممکن است اعتماد به ‌نفس کاذب ایجاد کند و این چیزی است که می‌تواند خطرناک و پرهزینه باشد.»

 با همه‌ این‌ها، Vim همچنان در مرکز کار او باقی مانده است.

هوش مصنوعی روح برنامه‌نویس را تغییر نمی‌دهد

برنامه‌نویسی همچنان یک مسیر بلند مدت است. «ناسویچ» معتقد است که نباید منافع کوتاه ‌مدت را به بهای از دست دادن شفافیت بلند مدت به دست آورد. او می‌نویسد: «چیزی را پیدا کنید که از آن لذت می‌برید. کاری را انجام بدهید که برای شما هیجان‌انگیز باشد.» در مورد او، این کار شامل ساخت سیستم‌ها، یکپارچه‌سازی ابزارهای هوشمند، و هرگز رها نکردن Vim است.

او تأکید می‌کند که برای متمایز شدن، باید دید آینده‌نگر داشت. در حال حاضر، این به معنای ادغام هوش مصنوعی با کار و یافتن راهبردهای سازگار کننده‌ است که مزیت رقابتی فرد را حفظ کند.

این مقاله برای اولین بار ۱۷ تیر ۱۴۰۴ در analyticsindiamag منتشر شده است.