مدیر سابق گوگل:
هوش مصنوعی ما را به پرتگاه نادانی انسانی می‌برد
نگار علی- ۲۳ مرداد ۱۴۰۴
«مو گودات»، مدیر سابق بخش کسبوکار پروژه‌های تحقیقاتی آلفابت (Google X)، در مصاحبه‌ای با پادکست «Diary of a CEO» اعلام کرد که جهان به سرعت به سمت یک «ویران‌شهر هوش مصنوعی» در آینده‌ای نزدیک حرکت می‌کند. به گفته او، این دوره تاریک از سال ۲۰۲۷ آغاز شده و دست‌کم تا ۱۲ الی ۱۵ سال ادامه خواهد داشت.
گودات تصریح کرد که این بحران نه ناشی از ربات‌ها و هوش مصنوعی به‌صورت مستقل، بلکه بازتاب «نادانی‌های انسانی» و تشدید ضعف‌های اجتماعی و فرهنگی توسط فناوری‌های هوش مصنوعی است. او می‌گوید: «هوش مصنوعی خودش مشکلی ندارد، بلکه مشکل در مجموعه ارزش‌های انسانی است که در عصر ماشین‌ها رشد یافته است.»
این ویران شهر نوید داده شده، برخلاف تصور رایج، محصول کنترل هوش مصنوعی نیست، بلکه بیشتر نمایانگر افزایش بی‌رویه مشکلات موجود در جامعه و ارزش‌گذاری‌های نادرست انسانی است. به گفته گودات، هوش مصنوعی ابزار بزرگ‌نمایی توانایی‌ها و ارزش‌های ماست و در حال حاضر بزرگ‌ترین ارزش انسانی که توسط این فناوری تقویت می‌شود، «سرمایه‌داری» است.
او در ادامه به نمونه‌های مشابهی از تکنولوژی اشاره کرد که وعده بهبود شرایط را داشتند اما در عمل مشکلات را افزایش دادند؛ مانند موبایل که وعده کاهش بار کاری داشت اما کارکرد معکوس داشت، یا شبکه‌های اجتماعی که قرار بود ما را به هم نزدیک کند اما گاهی موجب تنهایی بیشتر شده‌اند.
گودات همچنین به مخاطرات فزاینده استفاده مخرب از هوش مصنوعی اشاره کرد؛ از جمله تولید تصاویر و ویدیوهای جعلی با هدف‌های جنسی، استفاده از هوش مصنوعی در جنگ و ساخت سلاح‌های خودمختار، افزایش کلاهبرداری‌های کریپتویی با کمک فناوری‌های جعل عمیق (deepfake)، و گسترش نظارت‌های گسترده دولتی با بهره‌گیری از هوش مصنوعی.
با این حال، او باور دارد که هوش مصنوعی توانسته است در زمینه‌هایی مانند پژوهش‌های پزشکی و داروسازی تحولات قابل توجهی ایجاد کند و امکان تحقق یک آینده آرمانی (یوتوپی) نیز وجود دارد؛ اما بشر باید ابتدا مشکلات خود را بشناسد و تغییراتی اساسی در ارزش‌ها و سیاست‌ها ایجاد کند.
گودات بر اهمیت تنظیم و قانون‌گذاری استفاده از هوش مصنوعی توسط دولت‌ها تأکید دارد و می‌گوید: «نمی‌توان طراحی چکش را به‌گونه‌ای تنظیم کرد که فقط میخ بکوبد و آدم نکشد، اما می‌توان کشتن انسان با چکش را جرم‌انگاری کرد.»
او در نهایت هشدار می‌دهد که «چکش هوش مصنوعی» هم‌اکنون در دست ماست و پرسش اصلی این است که آیا اراده لازم برای کنترل و قانون‌گذاری آن را داریم یا خیر.
