گزارش «هوش مصنوعی برای کارکرد اجتماعی: بهبود زندگی و حفاظت از سیاره»، به بررسی ظرفیت هوش مصنوعی در پیشبرد اهداف توسعه پایدار سازمان ملل (SDGs) می‌پردازد. این گزارش نشان می‌دهد که با پیشرفت هوش مصنوعی از قابلیت‌های پیش‌بینی صرف به مولدشدن، کاربردهای آن برای کارکردهای اجتماعی از جمله کاهش فقر، بهبود آموزش و حفاظت از محیط‌زیست، به‌طور قابل‌توجهی گسترش یافته است. در مقایسه با سال ۲۰۱۸ که ۱۷۰ مورد استفاده از هوش مصنوعی شناسایی شده بود، اکنون بیش از ۶۰۰ مورد کاربرد در راستای اهداف توسعه پایدار سازمان ملل گزارش شده است.
بااین‌حال، چالش‌های مقیاس‌پذیری همچنان پابرجاست. ۷۲٪ کارشناسان اظهار داشتند که تلاش‌ها بیشتر بر تحقیق و نوآوری متمرکز بوده تا پذیرش و مقیاس‌پذیری هوش مصنوعی. موانع اصلی این امر نیز مواردی مانند کمبود داده باکیفیت، محدودیت دسترسی به استعدادها و متخصصان هوش مصنوعی و مشکلات مدیریت تغییر در سازمان‌ها است. همچنین، ۵۵٪ از کمک‌های مالی برای تحقیقات و استقرار هوش مصنوعی، کمتر از ۲۵۰,۰۰۰ دلار بوده که نشان‌دهنده تمرکز بر پروژه‌های کوچک‌تر است. گزارش به خطرات هوش مصنوعی، مانند خروجی‌های نادرست، سوگیری داده‌ها و تهدیدات امنیتی نیز اشاره دارد و بر لزوم به‌کارگیری و استقرار راهکارهای پیشگیرانه کاهش ریسک تأکید می‌کند. اختلافات جغرافیایی در تخصیص منابع نیز قابل‌توجه است؛ تنها ۱۰٪ از کمک‌های مالی بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ به سازمان‌های مستقر در کشورهای با درآمد پایین یا متوسط اختصاص‌یافته است. این گزارش بر ضرورت تمرکز بیشتر بر کشورهای کمتر توسعه‌یافته و تقویت همکاری‌ها برای استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی تأکید دارد.
