هوش مصنوعی لانگ‌رایتر مرز ۱۰ هزار کلمه را می‌شکند
تیم تحریریه- ۳۱ مرداد ۱۴۰۳
محققان دانشگاه تسینگوا در پکن، سیستم هوش مصنوعی جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند متن‌های منسجم با بیش از ۱۰ هزار کلمه تولید کند. این پیشرفت قابل‌توجه می‌تواند نحوه برخورد با نگارش متون طولانی در زمینه‌های مختلف را متحول کند و نویسندگان انسانی را به چالش می‌کشد.
ماراتن هوش مصنوعی
در مقاله‌ای که با عنوان «LongWriter: Unleashing 10,000+ Word Generation from Long Context LLMs» این سیستم هوش مصنوعی توصیف شده است و به چالشی همیشگی در فناوری هوش مصنوعی می‌پردازد: توانایی تولید محتوای نوشتاری طولانی و باکیفیت بالا. چنین پیشرفت‌هایی در هوش مصنوعی می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای در زمینه‌های مثل نگارش مقالات، داستان‌نویسی و … داشته باشد و احتمالاً چشم‌انداز خلق محتوا در عصر دیجیتال را تغییر دهد.
لانگ‌رایتر (LongWriter)
تیم تحقیقاتی به رهبری «یوشی بای» متوجه شدند که طول خروجی یک مدل هوش مصنوعی تولید متن مثل چت جی پی تی و نمونه‌های مشابه؛ به طور مستقیم با طول متونی که در طول آموزش با آن‌ها روبه‌رو شده ارتباط دارد. محققان توضیح می‌دهند: «ما دریافتیم که طول تولید مؤثر مدل به طور ذاتی توسط نمونه‌هایی که در تنظیم دقیق (Fine Tune) نظارت شده دیده است محدود می‌شود.» این بینش آن‌ها را به ایجاد «LongWriter-6k»، مدلی ساخته شده از ۶۰۰۰ نمونه نوشتاری در محدوده ۲ تا ۳۲ هزار کلمه، سوق داد.
با دادن چنین ورودی‌هایی برای آموزش به مدل هوش مصنوعی خود، تیم توانست طول حداکثر خروجی را از حدود ۲۰۰۰ کلمه به بیش از ۱۰ هزار کلمه افزایش دهد. در ادامه مدل ۹ میلیارد پارامتری آن‌ها حتی در کارهای تولید متن طولانی از مدل‌های اختصاصی بزرگ‌تر نیز بهتر عملکرد.
فرصت‌ها و چالش‌ها
این پیشرفت می‌تواند مشاغلی که به محتوای طولانی نیاز دارند را متحول کند. ناشران ممکن است از هوش مصنوعی برای تولید پیش‌نویس‌های اولیه کتاب‌ها یا گزارش‌ها استفاده کنند. شرکت‌های فناوری آموزشی ممکن است معلم‌های هوش مصنوعی را توسعه دهند که قادر به تولید مطالب درسی جامع هستند.
با این حال، این فناوری چالش‌های مهمی را نیز ایجاد می‌کند. توانایی تولید مقادیر عظیمی از متن شبیه انسان می‌تواند مشکلات نشر اطلاعات نادرست و اسپم را تشدید کند. نویسندگان و روزنامه‌نگاران ممکن است با رقابت فزاینده‌ای از مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی مواجه شوند. مؤسسات دانشگاهی باید ابزارهای تشخیص سرقت ادبی را برای شناسایی مقالات نوشته شده توسط هوش مصنوعی اصلاح کنند. پیامدهای اخلاقی نیز به همان اندازه عمیق هستند. با تبدیل‌شدن متن تولید شده توسط هوش مصنوعی به متنی غیرقابل‌تشخیص از محتوای نوشته شده توسط انسان، سؤالاتی درباره نویسندگی، خلاقیت و مالکیت معنوی پیچیده‌تر می‌شود. توسعه قابلیت‌های نگارش هوش مصنوعی طولانی‌مدت همچنین ممکن است بر مهارت‌های زبان انسانی تأثیر بگذارد و احتمالاً خلاقیت را افزایش دهد یا منجر به تحلیل‌رفتن توانایی‌های نوشتاری شود.
بازنویسی آینده: پیامدها برای جامعه و صنعت
محققان این پروژه کدها و مدل خود را در گیت‌هاب به صورت باز متن منتشر کرده‌اند تا توسعه‌دهندگان دیگر بتوانند بر اساس کار آن‌ها مدل‌های جدیدی بسازند. آن‌ها همچنین یک ویدئوی نمایشی منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد مدل آن‌ها یک راهنمای سفر ۱۰ هزار کلمه‌ای منسجم برای بازدید از چین را از یک درخواست ساده تولید می‌کند. پتانسیل این فناوری برای تولید محتوای دقیق و ساختارمند را برجسته می‌کند.
با پیشرفت مداوم هوش مصنوعی، مرز بین متن تولید شده توسط انسان و ماشین بیشتر محو می‌شود. این پیشرفت در تولید متن طولانی نه تنها یک دستاورد فنی، بلکه یک نقطه عطف است که ممکن است رابطه ما با ارتباط نوشتاری را تغییر شکل دهد.
چالش کنونی در استفاده مسئولانه از این فناوری نهفته است. سیاست‌گذاران، اخلاق‌گرایان و تکنولوژیست‌ها باید برای توسعه چارچوب‌هایی برای استفاده اخلاقی از محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی همکاری کنند. سیستمهای آموزشی ممکن است نیاز به تکامل داشته باشند و بر مهارت‌هایی تأکید کنند که مکمل توانایی‌های هوش مصنوعی هستند تا اینکه با آن‌ها رقابت کنند.
در حالی که وارد عصر جدید نگارش با کمک هوش مصنوعی می‌شویم، کلمه نوشتاری که مدت‌ها به عنوان حوزه منحصربه‌فرد انسان شناخته می‌شد، وارد قلمرو ناشناخته‌ای می‌شود. پیامدهای این تغییر احتمالاً در سراسر جامعه طنین‌انداز خواهد شد و نحوه ایجاد، مصرف و ارزش‌گذاری محتوای نوشتاری در سال‌های آینده را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد.
